Czy na pewno chce Pani "wstrząsnąć" partnerem, czy sobą? Wydaje mi się bowiem, iż Pani wpis ma bardziej na celu uzyskanie pewnego potwierdzenia swoich obaw - sama Pani pisze, że ciągłe kontrolowanie nie jest najlepszą drogą działania, a i nie jest pani pewna czy jest z partnerem szczęśliwa. Dlaczego zatem od 1,5 roku tkwi Pani w tej relacji? Ze strachu, z lęku, z przyzwyczajenia, z uzależnienia, czy z powodu jakiegoś rodzaju zobowiązań? A może jednak z miłości? Proszę szczerze zadać sobie to pytanie i tym bardziej szczerze na nie odpowiedzieć.
Bez zaufania trudno jest mówić o związku, a o szczęśliwym związku - w ogóle. Ciągłe sprawdzanie, obawy, zarzuty nie stanowią solidnego fundamentu dla budowania bliskiej relacji - tym bardziej, gdy z drugiej strony spotyka się ciągłe kłamstwa. Proszę pomyśleć jakie Pani ma oczekiwania wobec partnera, jakie ma potrzeby - czy są one zaspokajane? Jak Pani widzi Wasz związek za 5,10,15 lat? Czy jest to wizja, którą na prawdę chce Pani przeżyć? Czy coś chciałaby zmienić - co i w jaki sposób? To są bardzo ważne pytania w Pani sytuacji. I to pytania, które również powinna zadać swojemu partnerowi - być może Wasze obrazy przyszłości są podobne - wtedy walczcie o siebie i podejmijcie np. terapię par, oraz niech partner podejmie terapię uzależnień. Jeśli jednak wasze wizje są różne - wtedy polecam zrewidować swoje przywiązanie i podejmować odważne decyzje. Pozdrawiam.
