Witam
Ważne byście znaleźli okazję by szczerze ze sobą porozmawiać , żeby mogła mu Pani powiedzieć np przy dobrej kolacji, jak wiele dla Pani - partner znaczy , jak ważne jest dla Pani byście się dobrze rozumieli. Potem może mu Pani powiedzieć, zaczynając od "ja ", "mnie", ,że czuje się Pani zraniona , gdyż ma wrażenie , że Wasze relacje się trochę popsuły i , że myśli Pani , że może to mieć związek z nadopiekuńczością jego rodziców. Można partnerowi bardzo delikatnie zasugerować ,że jemu też nie podobałoby się , gdyby Pani rodzice mieli tak duży wpływ na Wasz związek i , że prosi go Pani żeby to przemyślał i być może porozmawiał delikatnie ze swoimi rodzicami o tym , że jesteście już dorośli , samodzielni i potrzebujecie trochę więcej niezależności. Gdyby zauważyła Pani , że wpływ rodziców partnera się nasila i to wpływa negatywnie na Wasz związek, proszę pomyśleć o pomocy specjalisty psychologa, który pomoże na nowo odbudować dobra relację między Wami i oddzielić role jego rodziców od Waszego związku.
Pozdrawiam
Anna Reklewska- psychoteraputa
Sugeruję udać się na psychoterapię małżeńską/rodzinną jeżeli mąż zgodzi się na nią pójść, ewentualnie indywidualną. jeżeli nie.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Przyjście na świat dziecka to wielkie wydarzenie w
W związku z pandemią koronawirusa oraz gwałtownym
Serwus, ja jestem Tomek, a to jest kolejny odcin
Witam,
Z tego co Pani pisze sprawa nie dotyczy tylko tego co się dzieje z partnerem ale także tego co pani przeżywa w związku z taką sytuacją. Jeśli trudno jest uzyskać odpowiedź na pytanie od partnera, to może lepiej powiedzieć partnerowi co Pani czuje. Można porozmawiać o tym, że się pani martwi, brakuje pani zainteresowania ze strony partnera, czuje się pani samotna albo opuszczona. Jeśli chciałaby pani spędzać więcej wspólnego czasu razem z partnerem to można samemu zaproponować coś co możecie Państwo zrobić razem, może to pomoże ożywić uczucie w związku.
Wygląda na to, że partner faktycznie bardzo się zdystansował, brakuje zaangażowania. Próba dowiedzenia się o przyczyny takiego stanu rzeczy, pomogłaby znaleźć rozwiązanie. Brak odpowiedzi partnera na podobnie stawiane pytania może świadczyć o jego lęku przed ujawnieniem własnych uczuć, przeżyć, a być może zmian, jakie w nim zaszły. Z drugiej strony Pani także jest trudno, gdy patrzy Pani na rozpad relacji, a jednocześnie jest jakby hamowana w próbach dowiedzenia się czegoś więcej. Może warto jasno i wyraźnie powiedzieć partnerowi, jak się Pani czuje w tej sytuacji? Czego potrzebuje i oczekuje, a co nie jest realizowane w związku. A także próbować pytać jego o to samo. Jasna komunikacja pomoże Państwu w ustaleniu, co się dzieje oraz jak to zmienić.
Można także spróbować terapii par i małżeństw- być może łatwiej będzie otworzyć się w obecności kogoś, kto patrzy na sytuacje obiektywnie i pomoże w ustaleniu nowych zasad, wartości w relacji?
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Opór w psychoterapii może mieć różne oblicza. Świa
Parentyfikacja to sytuacja, kiedy dziecko przyjmuj
Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy
Objawami depresji sa także wycofanie z aktywności, obojetność, spadek libido i emocjonalności. Dlatego podobne decyzje (o rozstaniu) warto podejmować po ustapieniu choroby. W przeciwnym wypadkuy trudno będzie rozdzielić, czy wynikały one z objawów chorobowych czy realnych trudnosci w związku. Zachęcam do podjęcia leczenia i cierpliwości.
Sugerowałabym aby zadała sobie Pani pytanie czy czasami Pani partner nie traktował Pani instrumentalnie, czy nie używał Pani jako osoby żeby lepiej się poczuł? Proszę pamiętać, że miłość to przyjaźń i życzliwość, a nie wzajemne zaspakajanie swoich oczekiwań.
Z pozdrowieniami!
Magdalena Nagrodzka
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA
www.nagrodzkacoaching.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Rozstanie wiąże się zwykle z wieloma trudnymi emoc
"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k
Seks po pięćdziesiątce może być równie przyjemny,
