Problemy z panowaniem nad swoim życiem

witam. conajmniej od miesiaca chce mi sie niemal codziennie plakac mimo, ze mam prace i dziewczyne. tyle, ze jest to umowa smieciowa, a z dziewczyna przestaje sie ukladac. nic mi sie juz nie chce. ani wstawac rano, ani golic, ani pracowac. mam coraz wieksze problemy z pamiecia (a pracuje na magazynie!). nie radze sobie ze stresem i wogole z zyciem. przestaje nad nim panowac. calkiem sie pogubilem. nie wiem jak zyc. prosze o sugestie co mam czynic. pozdrawiam.

MĘŻCZYZNA, 32 LAT ponad rok temu

Depresja Stres Psychologia

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

80 poziom zaufania

Wygląda to na depresję. PRoszę zgłosić się do psychologa lub psychoterapeuty i podjąć z nim terapię. Pozdrawiam.

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

71 poziom zaufania

Witam serdecznie, z tego co Pan pisze może wynikać, że Pan już depresję. Dodatkowo
wygląda na to, że jest pan poddany chronicznemu negatywneu stresowi.
Powinien Pan niezwłocznie udać się do psychoterapeuty. Dobry psychoterapeuta będzie
Panu mógł pomóc bez pomocy farmakologicznej i towarzyszącej jej niebezpiecznym skutkom ubocznym. Pozdrawiam i życzę zdrowia

Mgr Piotr Jan Antoniak Psycholog, Warszawa

70 poziom zaufania

Witam Pana. Najważniejsze moim zdaniem to teraz znaleźć takie aspekty (nawet niewielkie) w Pana życiu, które wskażą, że nie stracił Pan nad nim kontroli i że nadal ma Pan na swoje życie wpływ. Opisane przez Pana doświadczenia z dwóch ważnych obszarów (zawodowego i bliskiej relacji) mogą powodować kontakt z przytłaczającymi emocjami. To z kolei może powodować uczucie braku kontroli i braku energii. Być może biorąc pod uwagę Pana sytuację zawodową może Pan skorzystać z pomocy psychologicznej w ramach NFZ. Pozdrawiam Pana
http://piotrantoniak.pl/

Dr Małgorzata Mazurek Psychologia, Lublin

60 poziom zaufania

Przejawia Pan objawy depresji. Proszę skorzystać z pomocy psychologa jak najszybciej, aby odzyskać radość oraz siłę do życia.

Pozdrawiam,
MM

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Problem z panowaniem nad swoimi emocjami – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Dlaczego jestem obojętny wobec swojego życia? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Uczucie niespełnienia w życiu – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
Wybieramy kierunek w życiu, nie mając pojęcia... – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Uczucie rozbicia, stek i płaczliwość – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
Uczucie zniszczonego życia – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Duża wrażliwość u faceta – odpowiada Mgr Karolina Matlak
Dlaczego mam takie problemy ze swoim życiem? – odpowiada Mgr Karolina Kapias-Gryczon
Zaburzenia pamięci i problemy z wysławianiem – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Zaburzenia nastroju, uczucie samotności i trudna sytuacja rodzinna – odpowiada Mgr Magdalena Golicz

artykuły

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Psycholog - kim jest i czym się zajmuje?

Psycholog to osoba posiadająca odpowiednie wykszta

Problemy w zorganizowaniu swojego życia

31 lat. Nie potrafię sobie życia zorganizować. Każdy dzień zmarnowany na nicnierobieniu. Nie pracuje. Nie mam żadnych umiejętności, pasji i nie potrafię sobie życia zorganizować. Psycholog mi mówi, że każda czynność może mi się przydać do pracy. Tylko nie może mi przez głowę przejść co bym miała robić. Siedzę i myślę i mam okropne nerwy. Ja takie życie prowadziłam nie potrafię go teraz zmienić w jednym momencie. A w głowie mam wielką presję, że muszę zmienić swoją codzienność.

KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu

Niska samoocena Psychologia

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Zmiana nigdy nie następuje w jednym momencie, jest to proces - często długotrwały.

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

71 poziom zaufania

Witam. Pomyślałam, że oprócz psychologa może byłby pomocny też psychiatra.
Magdalena Brabec

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

74 poziom zaufania

Cóż mogę Pani doradzić. Spróbuję tak pokrótce. Przede wszystkim brak pracy powoduje znużenie, zasiedzenie. Trzeba coś znaleźć - chodź wiem, że nie jest to łatwe zadanie. Proszę spróbować nawet drobnej pracy dorywczej.

Brak pasji? Dlaczego? Nie ma Pani kompletnie żadnych zainteresowań? Trzeba po prostu poszukać ;-) Poszukać inspiracji, osób które coś wykonują. Zaproponuję proste ćwiczenie - proszę wziąć kartkę i długopis do ręki. Proszę na jednej stronie wypisać swoje mocne i słabe strony a na drugiej zwoje zainteresowania. Proszę wysłać do mnie to na e-mail i spróbujemy razem poradzić sobie z tym problemem.

Pozdrawiam serdecznie
http://psychopedagog.eu

Mgr Justyna Plucińska Psychoterapeuta, Tarnowskie Góry

56 poziom zaufania

Stan, który Pani opisuje może równiesz świadczyć o zaburzeniach depresyjnych. Postawienie diagnozy na odległość nie jest możliwe. Powinna Pani jak najszybciej udać się do wykwalifikowanego psychoterapeuty i/lub lekarza psychiatry.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Co zrobić z tym, że nie radzę sobie w życiu, boję się studiów i pracy? – odpowiada Magdalena Pikulska
Od czego rozpocząć zmianę swojego życia? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Nie jest dobrze... chciałabym coś zmienić w swoim życiu, ale wszystko mnie przerasta... – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
Jak odnaleźć sens swojego życia? – odpowiada Mgr Jadwiga Wojnicka
Nie radzę sobie z moim życiem – odpowiada Paulina Witek
Brak zadowolenia ze swojego życia a depresja – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Dlaczego jestem wykończona swoim życiem? – odpowiada Mgr Karolina Kapias-Gryczon
Problemy w życiu i zaburzenia nastroju – odpowiada Mgr Marek Lisowski
Jak odnaleźć w sobie motywację i radość w życia? – odpowiada Mgr Joanna Szlasa
Problemy z akceptacją, nienawiść do swojego ciała i nie dbanie o siebie – odpowiada Dr Ewa Bujoczek

artykuły

Na czym polega terapia śmiechem? (WIDEO)

-Witam ponownie, dzień dobry lato WP, teraz por

Traktujmy psychosomatyków poważnie

Materiał prasowy: Prószyński Media Fragment książ

Psychoterapia - fanaberia czy sposób na własny rozwój?

Dlaczego warto skorzystać z psychoterapii? Z czym

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Czy żyć z mężczyzną, który ma problemy ze swoim charakterem?

Witam serdecznie. Ponad miesiac temu poznalam w internecie mezczyzne.Od razu nawiazalismy bardzo fajna wiez,duzo rozmawialismy,praktycznie co wieczor. Po tygodniu spotkalismy sie i bylo super. Wydawalo sie ze wszystko idzie w dobrym kierunku,duzo komplementow,fajny kontakt,zwierzanie sie sobie,stawwlismy sobie bliscy.spotkalismy sie kolejne kilka razy w tym spedzilismy ze soba 2 weekendy. Ostatni zostal zainicjowany przez niego zagranica, cieszylismy sie na niego i tesknilismy do siebie (dzieli nas odleglosc 90km). Wszystko bylo jak w bajce,plany,kwiaty,prezenty,obecnosc i niesmiale rozmowy o prYszlosci. Na ostatnim weekendzie zadzialy sie 2 sytuacje ktore sprawily ze on poprosil o czas na przemyslenie. Ten meZczyzna wydawal mi sie super jednak czasem sprawial wrazenie pozbawionego uczuc i zwycAjnie zimnego.Rozmawialam z nim o tym i powiedzial ze postara sie nad tym popracowac jednak na wyjezdzie koedy odwrocil sie do mnie plecami po sexie z komentarzem ze jest zmeczony nie wytrzymalam i zareagowalam emocjonalnie. Powiedzial mi wtedy,ze gdybym wiedziala jaki naprawde jest to nie chhialabym go w ogole znac. Przestraszylam sie,jak zaczelam dopytywac to uslyszalam ze jest patologicznym egoista i tylko jego zdanie sie liczy,ze chcial sie zmienic i myslal ze mu sie uda dla mnie ale najbardzie lubi byc soba. Poza tym jest po dlugim zwiazku ktory rozpadl sie wlasnie przez jego straszny charakter nad ktorym nie zamierza pracowac i moge go tylko zaakceptowac takim jakim jest. Troche smitne uslyszec,ze ktos udaje (choc powiedzial ze nigdy nie zrobil nic wbrew soboe) i zastanawiam sie co z tym dalej zrobic. On poprosil o czas na przemyslenie zrzucajac na mnie ze to niby przez moj wybuchowy charakter on noe wie. Zaproponowal abysmy sie kontaktowali normalnie kilka dni a pozniej dali soboe kilka dni nie odzywali sie do siebie w swiata zeby zobaczyc czy zatesknimy. Nie podobalo mi sie ale zakomunikowal Mi ze i tak nie mam w tej kwestii nic do gadania bo tak bedzie. Przestalam sie odzywac od razu po tym weekendzie a po kilku dniach dostalam zyczenia swiateczne ze zdaniem w ktorym bylo napisane ze ma nadzieje ze troche tesknie. Co powinnam z nim zrobic? Prosze o rade

KOBIETA, 34 LAT ponad rok temu

Konsultacje psychologiczne Psychologia Relacje z partnerem

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Zaprezentowana przez Panią relacja (między Państwem) wskazuje, że temat jest wielowątkowy.

Z Pani opisu wynika, że Pani Partner nie jest gotowy na poważny związek, na to by pracować w związku i nad związkiem; obawia się zaangażowania, bliskości (na tyle, na ile to możliwe z Jego strony)?

Pani Partner ukazał się jako świadomy siebie, swojego "trudnego charakteru", zakomunikował nawet Pani, że ..."gdybym wiedziala jaki naprawde jest to nie chhialabym go w ogole znac..." co (słusznie!) Panią zaniepokoiło.

Pomimo długoletniego poprzedniego związku, Mężczyzna nadal nie bierze pod uwagę pracy rozwojowej nad sobą, by dążyć do stworzenia satysfakcjonującej relacji partnerskiej.
Relacji, w której oboje Partnerzy wyrażają swoje potrzeby/pragnienia oraz wzajemnie na nie odpowiadają, jak również dzielą się swoimi uczuciami, obawami, czy nawet lękami.
By stworzyć dojrzałą/partnerską relację, jest potrzeba, by nad nią nieustannie pracować.

Otrzymała Pani komunikat od Partnera, że nie ma w planie się zmieniać, z życzeniem by Go Pani zaakceptowała takim, jakim jest...
Dodatkowym utrudnieniem we wzajemnym poznawaniu się jest dzieląca Was odległość.

Co powinna Pani zrobić?
Myślę, że zatrzymać się i zastanowić się:
1. Jak czuje się Pani w tej relacji?
2. Czy ta znajomość daje Pani poczucie spełnienia?
3. Czy to jest model związku, który chciałaby Pani dla siebie?
4. Jakie są realne szanse na zbudowanie (wzajemnej) więzi partnerskiej?
5. Jakie są Państwa wartości?

Szczera odpowiedź sobie samej na te pytania, może być dla Pani trudna, jednak pozwoliłaby w przyjrzeniu się relacji z dystansu, w oparciu o ważne elementy.

Nie będzie tutaj rady, podjęcie decyzji będzie (zawsze) Pani indywidualnym wyborem.

Jeśli podjęłaby Pani decyzję o zakończeniu relacji, istotne byłoby dla Pani wsparcie Osób bliskich, jak również wsparcie Psychologa.

Gdyby miała Pani życzenie takiej rozmowy ze mną, zapraszam do
kontaktu via Skype.

Wspieram Panią mentalnie i życzę Pani tylko satysfakcjonujących wyborów!

irena.mielnik.madej@gmail.com tel. 502 749 605