Problemy ze skupieniem się oraz stany lękowe i depresyjne u 18-latka

Witam, Mam 18 lat ,mam problem mało rzeczy cieszy, nie potrafię się skupiać tak jak kiedyś, często przyjemności górują nad innymi rzeczami (znacznie ważniejszymi). Czuję braki i często wprowadzam się w stany lękowe i depresyjne, płaczę bez powodu czuję się jak emocjonalnie rozbity człowiek. Myślę, że jest to spowodowane MJ , przestałem już palić, ale czy odzyskam ta sprawność umysłu i czy dam radę pokonać lęki i nabrać sensu życia? Co muszę zrobić (nie chce iśc do specjalisty) chcę być jak inni
MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Współchorobowość w depresji

Dzień dobry.

Czasami bywa tak, że ludzie, nie chcąc ponieść porażki (a przedtem zainwestować w coś trochę energii), nie podejmują żadnej aktywności. Dzięki temu, co prawda, nadal stoją w miejscu, ale przynajmniej mogą się przed sobą i przed światem usprawiedliwić, że to z ich własnego wyboru. Pana stan trochę tego rodzaju zachowania przypomina. Nie wiem, czy przyczyną jest marihuana, jednak zapewne dzięki niej wcześniej czuł Pan się dobrze, stojąc w miejscu.
Jest Pan bardzo młodym człowiekiem, więc pozwolę sobie trochę na malutki pouczenie starszej już osoby. Nie wydaje się, by można było coś w życiu osiągnąć, bez podejmowania wysiłku, ponoszenia porażek, wyciągania wniosków i uczenia się realiów życia. Są, co prawda wyjątki, ale stanowią przysłowiowy wyjątek od reguły. Jeśli zamierza się Pan z obecnego marazmu wydobyć, czeka Pana po prostu praca, nauka, obowiązki. Ich efekty pojawią się znacznie później - zdaję sobie sprawę, że dla młodego, niecierpliwego człowieka słowo "później" brzmi praktycznie jak "nigdy", ale tak już ten świat jest skonstruowany.
Może Pan zatem wziąć się w garść i podjąć tę walkę - z przeciwnościami losu i z własnymi słabościami, albo nadal zamartwiać się własną niemocą i stać w miejscu. Czas, niestety, działa na Pana niekorzyść. Życie nie będzie na Pana czekać.
Wybór jest prosty i zależy od Pana. A nad skorzystaniem z pomocy specjalisty raczej bym się zastanowił.

Pozdrawiam.

0

Wizyta u specjalisty- lekarza psychiatry i/lub psychologa w tej sytuacji byłaby jednak zalecana. Nie tylko ze względu na diagnostykę (podobne objawy mogą świadczyć zarówno o kryzysie, trudnościach emocjonalnych, jak i zaburzeniach osobowości czy początkach depresji), ale także podjęcie leczenia, które pozwoli Panu odzyskać równowagę psychiczna i sens życia, a tym samym poprawić jego jakość i poczucie satysfakcji.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty