Warto porozmawiać o tym z kimś zaufanym. Zwykle już samo powiedzenie o problemie pomaga poczuć ulgę. Proszę pozwolić sobie na uczucia, które towarzyszą tym wspomnieniom, może w tamtym czasie pani je stłamsiła w sobie, a one domagają się przeżycia.
Po co wracasz? W czym to Tobie pomaga? zastanów się :) Nikt za Ciebie tego nie robi - to jest twoja wola. Spróbuj zająć się tym co dzieje się dzisiaj i jak to wpłynie na przyszłość. Pamiętaj że to my sami decydujemy o sobie i o tym co myślimy :)
Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego!
-------------------------
USŁUGI TERAPEUTYCZNE, COACHINGOWE I SZKOLENIOWE
http://psychopedagog.eu
PSYCHOBLOG SPOŁECZNY
http://blog.psychopedagog.eu
MOJE REFERENCJE
http://dkk.psychopedagog.eu
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Zespół Aspergera a renta socjalna – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
- depresja i problemy z pamięcią a wskazania do wykonania tomografii komputerowej lub rezonansu – odpowiada dr n. med Monika Łukaszewicz
- Naturalny sposób rzucenia palenia – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Wizyta osoby niepełnoletniej u psychiatry – odpowiada Piotr Pilarski
- Wizyta u psychiatry a otrzymanie L4 – odpowiada Dr n. med. Adrian Kostulski
- Bezpłatny psychoterapeuta w Lublinie – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Jak poradzić sobie z lękiem dziecka? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Czy można wybaczyć zdradę? – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
- Depresja i nerwica a zamknięcie w sobie – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska
- Jak działają leki Citalopram i Propranolol? – odpowiada Mgr Izabela Sukniewicz