Dziś w gabinetach dentystycznych rzadko używa się tzw. srebrnych plomb, czyli amalgamatów. Zakładane dawniej powszechnie, zostały wyparte przez kompozyty światło utwardzalne. Stało się tak
z powodu ich wad. Oto niektóre z wad tzw. srebrnych plomb, czyli amalgamatów:
• Są niekosmetyczne, mogą znacznie zaburzyć estetykę pełnego uśmiechu.
• Po ich założeniu może dochodzić do przebarwienia tkanek zęba, a nawet dziąsła
• Zdarza się pękanie cienkich ścianek zęba, w związku ze zwiększaniem objętości amalgamatu i pod wpływem różnych temperatur oraz tylko mechanicznej resekcji w ubytku- nie sklejają tkanek zęba.
• Nie „przyklejają” się do tkanek zęba, aby miały dobre utrzymanie (nie wypadły) lekarz musi wykonać w zębie specjalne zagłębienia. Jest to niekorzystne gdyż często wiąże się z usunięciem nie tylko próchnicy, ale także części zdrowych tkanek zęba.
Nie powinno się zakładać amalgamatów u pacjentów, którzy maja w ustach inne metale np. złote korony. Może w takich przypadkach dochodzić do reakcji elektrolizy pomiędzy nimi, która skutkuje odczuciem metalicznego smaku, a nawet stanem zapalnym śluzówek.
Poza tymi wadami wypełnienia amalgamatowe cechuje duża trwałość i odporność na ścieranie. Plusem jest także krótszy, niż w przypadku kompozytu, czas zakładania. Prawidłowo założone amalgamaty, w ściśle określonych przypadkach, spełniają swoją funkcje bardzo dobrze.
Wypełnienia kompozytowe w przeciwieństwie do amalgamatów cechuje:
• Możliwość doboru koloru do każdego zęba i wykonania indywidualnej charakterystyki.
• Adhezyjne połączenie, dzięki czemu możliwa jest bardzo oszczędna preparacja.
• Możliwość kształtowania powierzchni wypełnienia w sposób anatomiczny, dzięki utwardzaniu poszczególnych warstw.
• Możliwość odbudowy znacznie zniszczonych zębów.
• Brak potrzeby wstrzymywania się od jedzenia posiłków po zakończeniu leczenia.
Dzięki tym zaletom widoczna jest dzisiaj dominacja kompozytów nad amalgamatami.
