Niestety, w tej chorobie może tak być. Poprawa nastąpi po dłuższym czasie regularnego leczenia. Trzeba koniecznie zacząć uczęszczać do placówki, w której będzie Pani mogła brać udział w zajęciach terapeutycznych. Może to być oddział dzienny, klub pacjenta lub inny podobny ośrodek. Jest ich kilka w Łodzi. Codzienny obowiązek wychodzenia z domu, spotkanie z ludźmi, z terapeutami stopniowo pozwoli na odzyskanie poczucia bezpieczeństwa.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Schizofrenia a ciągłe zmęczenie – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska
- Lęki i fobie przy schizofrenii paranoidalnej – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska
- Powrót do domu po leczeniu schizofrenii paranoidalnej – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska
- Natrętne zachowanie przy schizofrenii paranoidalnej – odpowiada Lek. Paweł Baljon
- Wewnętrzny niepokój i schizofrenia – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Uczucie irracjonalnego poczucia winy – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
- Schizofrenia paranoidalna a studiowanie biotechnologii – odpowiada Mgr Agnieszka Lipińska
- Schizofrenia paranoidalna i depresja u 30-latki – odpowiada Dr Krzysztof Dudziński
- Praca biurowa a schizofrenia paranoidalna – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
- Jaka jest różnica między schizofrenią a zespołem paranoidalnym? – odpowiada Dr Tomasz Krasuski
artykuły
"Myślałem, że jestem nie do odratowania" - Artur Cnotalski o depresji i otyłości
Artur Cnotalski jest dziennikarzem, tłumaczem i fr
Beata Kucharska od 30 lat żyje z wirusem HIV. Najpierw wygrała bitwę o siebie, dzisiaj toczy wojny w imieniu swoich podopiecznych
30 lat temu musiała rodzić syna na kozetce, poniew
Myśli samobójcze - przyczyny, zaburzenia, depresja, leczenie
Myśli samobójcze mogą być wynikiem różnych czynnik