Siostra, będąc w szpitalu, wyskoczyła przez okno. Jak jej teraz pomóc?

Siostra trafila do szpitala w Lubinie - w czasie badań wyskoczyla przez okno z 1 piętra. Chociaż siostra, która ją odwiozła do szpitala domagała się badania psychiatry lekarz stwierdziła, że takie wezwania szpital kosztuje chyba 150 zł. Siostra powiedziała że OK, zapłaci. Zostało to odwleczone do dnia następnego.

Podczas wizyty prokuratora zostało stwierdzone, że rodzina nie zgodziła się na leczenie psychiatryczne. Teraz siosta, po 3-miesięcznym leczeniu, po którym nie jest w stanie sama funkcjonować i karmiona jest sondą została wypisana ze szpitala, bo leczenie jest zakończone. Co w tej sytuacji robić dalej?

ponad rok temu

Psychiatria Zdrowie psychiczne

Agnieszka Jamroży Psychiatria, Warszawa

93 poziom zaufania

Witam serdecznie.

Rozumiem, że sytuacja związana z czynem samobójczym siostry jest dla Ciebie szokująca. Opis problemu jest jednak bardzo krótki i brakuje w nim podstawowych informacji - z jakiego powodu siostra trafiła do szpitala, w jakim jest wieku, jaki był to oddział, gdzie było prowadzone leczenie i na czym ono polegało, z jakiego powodu prowadzono żywienie pozajelitowe.

Bez tych informacji trudno mi udzielić odpowiedzi na Twoje pytanie. Proponuję uzupełnić te informacje i ponownie zadać pytanie do eksperta lub porozmawiać na ten temat z lekarzem prowadzącym leczenie siostry (jak zrozumiałam, nadal jest hospitalizowana).

Z pozdrowieniami

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czego można się spodziewać przy takim urazie u siostry? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Jak pomóc siostrze, która ma nerwicę? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Czy należy szybko rozpocząć rehabilitację? – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska
Moja siostra nie chce iść do psychiatry - jak jej mogę pomóc? – odpowiada Lek. Marta Hat
Czy moja siostra jest chora psychicznie? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Schizofrenia i leczenie bez zgody pacjenta – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Przeżyłam śmierć siostry i ciągle wyobrażam sobie swoją. Kto może mi pomóc? – odpowiada Magdalena Pikulska
Dziecko zakaziło się w szpitalu. Co dalej robić? – odpowiada Lek. Łukasz Dubielecki
Niezłośliwy guz na wątrobie a konieczność chemioterapii – odpowiada Dr n. med. Grzegorz Luboiński
Jak pomóc siostrze, która słyszy głosy i ma myśli samobójcze? – odpowiada Mgr Magdalena Boniuk

artykuły

COVID "odgryzł" jej nogę. Pytanie lekarza zapamięta na zawsze

- Pamiętam doktora, który stanął w drzwiach i

Chciała dokonać legalnej aborcji, trafiła na oddział psychiatryczny. MZ zapowiada kontrolę

Pacjentka Centralnego Szpitala Klinicznego UM w Ło

Czy potrafisz zrozumieć dziecięcy świat?

Dziecięcy świat różni się od świata ludzi dorosłyc

Czy będąc w szpitalu psychiatrycznym, mogę się uczyć?

Czy bedac w szpitalu psychiatrycznym mozna nadal chodzic do szkoly? Mam depresje ale w domu nikt mnie nie rozumie i mi nie pomaga.. Nie daje rady.. Nie wylecze sie z tego w tym domu posrod tych ludzi... Chcialabym zdac szkole ale poprostu nie dam rady sie uczyc w domu.. Mam ciagle awantury o nic..

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Fobie społeczne Depresja Zaburzenia zachowania Psychoterapia indywidualna Psychologia Psychoterapia

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

wskazane jest wsparcie psychologiczno - pedagogiczne, o pomoc proszę poprosić w szkole, porozmawiać z wychowawcą, z rodzicami w obecności psychologa szkolnego, czy pedagoga, następnie zalecana jest psychoterapia jako forma pomocy, najlepiej w podejściu poznawczo - behawioralnym. Przyczyną problemu jest dom rodzinny, nie ma potrzeby hospitalizacji w przypadku depresji i niskiego poczucia własnej wartości, które kształtuje się w procesie socjalizacji, w tym celu wskazana jest konsultacja psychiatryczna - lekarz będzie mógł ocenić i podjąć właściwe - ukierunkowane leczenie. Wymagane jest wsparcie społeczne - osób bliskich, szczera rozmowa, która umożliwi dalsze funkcjonowanie, problem należy zgłosić w szkole.

Pozdrawiam serdecznie

mgr Agnieszka Sulik Psychologia, Warszawa

34 poziom zaufania

Witam,
pobyt w szpitalu psychiatrycznym dla dzieci i młodzieży daje możliwość kontynuowania nauki, w szpitalu dedykowanym osobom dorosłym nie ma już takiej możliwości. Jednakże samo rozpoznanie depresji nie jest wskazaniem do hospitalizacji. Z powodów jakie Pani opisuje lekarz nie przyjmie Pani do oddziału. Jeżeli trudna sytuacja w domu nie sprzyja nauce to może warto aby poszukała Pani innego komfortowego miejsca np biblioteki, świetlicy socjalnej. Niektóre domu kultury albo ośrodki pomocy społecznej dysponują takimi miejscami.
Powodzenia!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak wygląda leczenie w szpitalu psychiatrycznym? – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
Jak jest w szpitalu psychiatrycznym? – odpowiada Mgr Monika Wróbel
Jak powinna postępować rodzina po powrocie osoby, która spędziła rok w szpitalu psychiatrycznym? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jaki szpital psychiatryczny wybrać? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Depresja, bulimia i próby samobójcze nastolatki a leczenie w szpitalu psychiatrycznym – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska
Wskazania do dożywotnego leczenia psychiatrycznego w szpitalu – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
Jak uchronić się przed lękiem pobytu w szpitalu psychiatrycznym? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Podejrzenie depresji i pogorszenie stanu w szpitalu psychiatrycznym – odpowiada Mgr Agnieszka Urbanowicz
Bulimia i silne myśli samobójcze a przymusowe leczenie w szpitalu psychiatrycznym – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska
Czy dziecko powinno być leczone w szpitalu psychiatrycznym? – odpowiada Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek

artykuły

Pedagog szkolny - kwalifikacje, zadania, dokumentacja

Pedagog szkolny jest osobą, działania której skupi

Praca z dziećmi nadpobudliwymi

Praca z dzieckiem nadpobudliwym wymaga cierpliwośc

Geragogika - historia, cele i zadania

Geragogika to nauka, która zgłębia pedagogiczne as

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Jak postępować, by pomóc dzieciom siostry?

Dzień dobry. Moja siostra ma dwoje dzieci w wieku 9-11 lat. Od wakacji z mężem nie mieszka syn mieszka z ojcem a córka z matką, niestety rodzice dzieci zapomnieli o dzieciach i w zasadzie w tej chwili wychowują się same. Chłopiec się nie myje, chodzi brudny i zaniedbany, podobno chciał popełnić samobójstwo. To co opisałam jest to kropla w morzu gdyż sytuacja życiowa jest długa a ja jako ciocia tych dzieci chciała bym się dowiedzieć jak mam postępować by pomóc dzieciom?

KOBIETA, 31 LAT ponad rok temu

Terapia rodzinna Psychologia

Mgr Krystyna Kozłowska Psycholog, Lublin

50 poziom zaufania

Witam Panią,
może Pani bardzo, bardzo pomóc, choć sytuacja wymaga koronkowej delikatności.
Przede wszystkim trzeba, aby Pani zachowała dobrą relację z siostrą i szwagrem i postarała sie nie oceniać ich zachowań ani nie przekazywać wiedzy o drugiej stronie konfliktu. Radzić tylko wtedy, kiedy o to poproszą. Zawsze może Pani wprost powiedzieć: "nie chcę się mieszać, nie będę wyrażać stanowiska w tej sprawie, przede wszystkim zależy mi na dobrym kontakcie z dziećmi". Jeżeli to się uda, wtedy jak najwięcej zapraszać dzieci do siebie czy zabierać je na wycieczki, spacery, do kina. Najlepsze są spacery czy wycieczki kilkugodzinne, bo wtedy jest okazja do porozmawiania. Nie pyta je Pani o sytuację w domu, tylko ogólnie "co słychać?". Albo Pani prosi, by poopowiadali o szkole, zainteresowaniach, o ich świecie. Można pograć w karty, inne gry, poprosić o pomoc w sprzataniu, razem coś gotować. Jeżeli same opowiadają o trudnych domowych sprawach, wtedy przede wszystkim Pani słucha i stara się nazwać ich uczucia np." musi być Ci trudno", "złościsz się", " boisz się o siebie" itp. Pociesza Pani, dodaje otuchy, przytula i proponuje zajecie się jakimiś konstruktywnymi tematami, dla odejscia od tych, wobec których jesteście bezsilni.
Jeżeli siostra ze szwagrem zobaczą, że Pani chce pokojowo pomóc, może otworzą się na rozmowę. Nie może Pani włączać dzieci do rozmów z nimi, mówić im, co one powiedziały do Pani, zwłaszcza jeżeli może Pani przypuszczać, że potem bedzie to użyte przeciwko dzieciom.
Siostrze i szwagrowi w stosownym momencie można podpowiedzieć, aby udali się do mediatora lub psychoterapeuty aby pomógł im ułożyć wzburzone emocje i przywrócić ich oczom dzieci.
Rad możnaby Pani udzielać i opisywać możliwe scenariusze bez końca. Piszę, aby Panią zachęcić do kontaktów z psychologiem lub psychoterapeuta w szkole. Poradni Psychologioczno-Psedagogicznej lub Poradni Zdrowia Psychicznego. Przy sadach znajduja się Rodzinne Ośrodki Diagnostyczno-Konsultacyjne, do których kieruja Sądy orzekające w sprawach rodzinnych. Mozliwości jest sporo. Warto pomagać, w podobnych okolicznoćiach. Często ciocie, babcie, sąsiedzi czy nauczyciele prawie ratują dzieciom życie, jeśli nie fizyczne, to emocjonalne.Serdecznie Panią Pozdrawiam. Krystyna Kozłowska

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

76 poziom zaufania

Witam, martwi się Pani o dzieci siostry, jej syn chodzi zaniedbany, dzieci wychowują się same. Czy rozmawiała Pani z siostrą czy potrzebuje pomocy w opiece, czy ma jakieś trudności z tym związane, czy potrzebuje wsparcia? Zaniedbania w stosunku do dzieci zgłasza się do lokalnego Ośrodka Pomocy Społecznej lub Pomocy Rodzinie, np. http://www.mops.wroclaw.pl/. Może tam również Pani zasięgnąć porady prawnej jakie ma Pani możliwości wpływu na poprawę sytuacji dzieci. Dzieciom można pomóc dając im wsparcie, tak aby wiedziały że mogą się do Pani zwrócić o pomoc.
Pozdrawiam serdecznie