To bardzo pozytywny znak, że zaczyna Pani się sobie przyglądać i zastanawiać nad tym,co może zmienić. Możliwe, że ma Pani bardziej wrażliwy układ nerwowy, ale wychowanie ma bardzo duże znaczenie dla rozwoju. Myślę, że to dobry czas, żeby wybrać się do psychologa i poukładać pewne rzeczy na nowo. Nieraz zajmuje to trochę czasu, ale nawet poważne zaburzenia osobowości są podatne na terapię. Jest Pani młoda, więc również bardziej elastyczna.:-)
odpowiedz na portalu nic nie zmieni, polecam psychoterapie u doswiadczonego terapeuty.pozdrawiam serdecznie, Violetta Ruksza
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- W jaki sposób leczyć lęk przed bliskimi kontaktami z ludźmi i chłód emocjonalny? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Uczucie utraty kontaktu z rzeczywistością – odpowiada Mgr Ewelina Kazieczko
- Czy ta choroba może być dziedziczna? – odpowiada Mgr Magdalena Klekotko
- Leczenie Promolanem lęków – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
- Zaburzenia osobowości u ojca a ryzyko autyzmu u syna – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Uczucie zaprzestania rytmu serca i lęk przed chorobą u 29-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Uczucie irracjonalnego poczucia winy – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
- Podejrzenie depresji u 25-latki – odpowiada Lek. Jarosław Lenartowicz
- Problem z wyrażaniem swoich uczuć u mężczyzny – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Czy jest możliwość, by zmienić swój charakter? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
artykuły
"Każda z nas czasem nie wytrzyma". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"
Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "
"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka
"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k
"Nie mam oporów przed żadną czynnością". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"
Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "