Witam! Mam pytanie odnośnie funkcjonowania męża. Mąż z czasem zaczął się wycofywać z życia towarzyskiego, mniej dba o siebie, większość swojego wolnego czasu spędza w łóżku i jest wyłączony z życia rodzinnego. Sam stwierdził, że jest chłodny emocjonalnie, czuje się leniwy, nie ma
motywacji do działania, ma obniżone poczucie wartości, sam przyznał się że może mieć
depresję, ale powiedział że boi się że mogą mu zaszkodzić leki które by miał brać na chorobę której nie ma. O wszystko mnie obwinia, nieadekwatnie reaguje do sytuacji np. pokój dzieci jest posprzątany to twierdzi, że jest tam bałagan, źle ocenia sytuację.. Starszy syn jest w szpitalu i zdiagnozowali synowi chorobę schizoafektywną i ma wątpliwości czy to jest to. Zauważyłam objawy u mojego młodszego syna i poszłam z nim do lekarza to mąż stwierdził że diagnozowanie jest moją misją i robię to tylko dlatego żeby ktoś przyznał mi rację, a nie żeby pomóc dzieciom. Nie ma możliwości przeprowadzenia z mężem rozmowy spontanicznej, w której by towarzyszyły
emocje z jedynym kolegą mąż też się pokłócił. Mąż twierdzi że nie ma potrzeby wchodzenia w nowe
relacje. Zauważyłam pogorszoną pamięć, problemy z
podejmowaniem decyzji np. jak mamy pojechać na wycieczkę to raz mówi że jedziemy, potem nagle że nie i tak w kółko. Zapytałam się męża o ubezpieczenie dzieci, to powiedział, a co ja już umieram, będziesz mnie potruwać. Ale powiedział żebym nie brałam tego dosłownie. Jeszcze chciałam dodać, że mąż nie widzi tego że źle funkcjonuje, myśli że jest z nim wszystko ok, a to że ja się odsuwam, mówi że ja go karam. Jednocześnie odpycha mnie od siebie i chce żebym była czuła, troskliwa. Mam nadzieję, że pomożecie mi Państwo. Pozdrawiam.
