Z czego wynika takie zachowanie dziecka?

Witam. Nie do końca wiem od czego zacząć. Chodzi o moją córkę. We wrześniu skończy 4latka. Nasz dom i rodzina raczej jesteśmy spokojni, owszem zdarzają się kłótnie, ale tak jak w każdym domu. Problem polegał na tym, że nie umiemy sobię z mężem poradzić z córką. Kiedy się uprze np. na spacer to nie można jej przetłumaczyć, że nie, że może później. Od razu krzyczy na nas, bije, położy się na ziemi i płacze krzycząc, że aż sama twierdzi, że boli ją gardło. Najgorzej też jest kiedy przy całej sytuacji jesteśmy mój ojciec. W tędy jesteśmy jedyną osoba, z którą rozmawia. Nasze próby przytulania czy rozmowy nic nie dają. Ogólnie z innymi dziećmi chętnie się bawi. Z młodszym bratem też potrafią się chociaż chwilę grzecznie bawić. Do drugich urodzin wszyscy ją chwaliliśmy, że jest bardzo uśmiechniętym, grzecznym, poukładanym dzieckiem. Zaczęłam się zastanowić czy to nie ADHD, ale nie wszystkie znane mi objawy pasują. Potrafi się dzielić i skupić na danej zabawie. Gubi zabawki, ale często sama je znajduje bez problemu. Kiedy koloruje lub ogląda bajkę potrafi bardzo długo być w jednym miejscu ewentualnie poruszając nogami czy poprawiając pozycję ciała. Jest tylko strasznie niecierpliwa dosłownie zawsze. I ostatnio już rzadko kiedy mówi spokojnym głosem tylko od razu niezależnie od sytuacji krzyczy. Szukam pomysłu co robić w takiej sytuacj? Z czego wynika takie zachowanie? Czy to po prostu taki etap rozwoju czy my coś robimy źle? Opadam już z sil...
KOBIETA, 22 LAT 9 miesięcy temu

Przyczyny udaru mózgu

Udar mózgu stanowi 80 proc. wszystkich udarów i jest jednym z powikłań zatorowych chorób serca. Będąc główną przyczyną niesprawności osób po 40 roku życia, stanowi trzecią w kolejności przyczynę zgonów. O przyczynach powstawania udaru mózgu, opowiada prof. Janina Stępińska, kardiolog.

Trudności z kontrolą emocji, szczególnie tych negatywnych, są powszechnym zjawiskiem u dzieci w tym wieku. Podobnie jak silna chęć "stawiania na swoim" i sprzeciwianie się poleceniom czy prośbom dorosłych. Wszystkie z opisanych problemów można rozwiązać (niekoniecznie zaczynając od szukania przyczyn w konkretnym zaburzeniu, a na pewno nie w ADHD u 4-latki) i zazwyczaj w tym procesie pomocny okazuje się być psycholog dziecięcy, który szczegółowo przyjrzy się trudnościom i zaproponuje rozwiązania, które powinny okazać się pomocne.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty