Zaburzenia depresyjne i myśli samobójcze u 14-latki po rozwodzie rodziców

Witam serdecznie!
Rozwód rodziców to jest zawsze traumatyczne, trudne przeżycie dla dziecka, bez względu na to, ile ma lat. Dla Ciebie rozstanie rodziców jest potencjalnie tym trudniejsze, iż znajdujesz się w wieku dojrzewania, przechodzisz przez jeden z najbardziej burzliwych okresów w swoim życiu i potrzebujesz wsparcia. W tym czasie zamiast wsparcia, pomocy, bliskości, otrzymałaś coś diametralnie innego – Twoi rodzice się rozstali i poczułaś się osamotniona, mniej ważna, może nawet mniej kochana, bo tata np. poświęca swój czas nowej dziewczynie. Napisałaś, że stwierdzono u Ciebie zaburzenia depresyjne. To znaczy, że byłaś z rodzicami u specjalisty – psychologa, psychiatry? Czy podjęłaś jakieś leczenie, bierzesz jakieś leki, chodzisz na spotkania z terapeutą? Myślę, że jeżeli masz myśli samobójcze, unikasz towarzystwa, nie chcesz chodzić do szkoły, Twój stan jest dosyć poważny i Twoi rodzice powinni się zastanowić nad pomocą dla Ciebie, np. systematyczną psychoterapią. Ewidentnie nie radzisz sobie z rozstaniem rodziców. Owszem, ludzie z Internetu, którzy Cię wspierają, mogą Ci w jakimś sensie pomóc, ale jest to tylko pomoc doraźna. Myślę, że aby było lepiej, warto byłoby też porozmawiać szczerze z rodzicami o swoich emocjach. Czego Ci brakuje? Czego oczekujesz? O co masz do nich żal? Jak sobie wyobrażasz relacje na linii Ty-mama, Ty-tata, mama-tata? Zachęcam do szczerej rozmowy z rodzicami, zamiast uciekać w wirtualny świat.
Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Prawdopodobnie nie pogodziłaś się z rozwodem rodziców. Dlatego jest to dla Ciebie bolesne. Być może myślisz, że przyczyniłaś się do ich rozstania. Pamiętaj dzieci nigdy nie są winne za to, że rodzice się rozchodzą. Osoby dorosłe popełniają błędy ich konsekwencją może być rozstanie. Nie możesz lekceważyć tego, co się z Tobą dzieje: myśli samobójcze, brak motywacji do nauki. Może to świadczyć o depresji. Pamiętaj jednak, że depresje można wyleczyć. Musisz porozmawiać z rodzicami, powiedzieć im o tym jak się czujesz, poprosić, aby zapisali Cię do psychologa lub psychoterapeuty. Są to specjaliści, którzy pomogą Ci zaakceptować rozwód rodziców, doradzą czy nauczanie indywidualne jest tobie potrzebne, mogą również pomóc Ci w polepszeniu relacji z ojcem.
Wykorzystując Internet do rozmów o Twoich problemach musisz bardzo uważać. Nie wiesz, z kim rozmawiasz i czy ten ktoś udziela Ci dobrych rad? Jeśli spędzasz dużo czasu rozmawiając przez fora społecznościowe możesz niepostrzeżenie uzależnić się od Internetu. Prawdopodobnie Twój tato tego się obawia i dlatego ogranicza Ci dostęp.
Spróbuj znaleźć sobie dobrą koleżankę, porozmawiaj z rodzicami o tym, co czujesz i skorzystaj z porad psychologa lub psychoterapeuty.
Pozdrawiam
M. Markowska