Złe relacje z teściową a wpływ na życie małżeńskie

Witam panstwa prawdopodobnie potrzebuje pomocy. Nie wiem co mam robic . Tesciowa od 5 lat niszczy mi zycie i zdrowie.Jak ma okazje wyzywa mnie ubliza mi poprostu jest dla mnie podla w obecnosci innych osob.Mowilam o tym mezowi ale on nie chce mnie sluchac a tymbardziej rozmawiac ze mna kaze mi odpuscic i mowi ze lepiej bedzie jak nie wroci do domu po pracy.Nawet doszlo do tego ze przez tesciowa nie mam ochoty na wspolzycie z mezem co kiedys bylo u nas czeste. Poradzcie mi co mam zrobic.

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje z rodzicami i teściami

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

71 poziom zaufania

Witam. Myślę, że trzeba by poznać Pani sytuację szerzej, przyjrzeć się co się dzieje, jaka jest Pani, w czym Pani pomóc. Wtedy byłoby łatwiej trafnie pomóc, a do tego już zdecydowanie lepszy byłby kontakt osobisty.
Magdalena Brabec

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

80 poziom zaufania

to rozległy i wielowątkowy temat.odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY (moża też pracowac na skypie).pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Głosy z zewnątrz a schizofrenia – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Pogorszenie relacji z 15-letnią córką – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Zaburzenia zachowania u partnera – odpowiada Mgr Ĺukasz Kielemnik
Niska samoocena i relacje z innymi – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Lęk przed rozmawianiem o sprawach intymnych a przemoc psychiczna – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Złe samopoczucie po odstawieniu leków na depresję – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Problemy z relacją między mamą a córką – odpowiada Mgr Edyta Kołodziej-Szmid
Jak pomóc sobie ze samotnością? – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Nerwowość w codziennych sytuacjach – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Przygnębienie i smutek u 41-latki – odpowiada Mgr Magdalena Brabec

artykuły

Labioplastyka - zabieg, który przestaje być tabu. Coraz więcej Polek przełamuje wstyd i skrępowanie

- To trwało latami, poddałam się, bo się wstyd

Polacy uwielbiają tu wypoczywać. Ratowniczka: "To jest polskie jądro ciemności"

- Nagminnie słyszymy: "My ze szwagrem w większ

Podarować osamotnionym seniorom Wigilię. "Pani Asia ma wiele wspólnego z naszą zmarłą mamą. Może Bóg tak chciał, żebym mogła lepiej ją zrozumieć"

- Może Bóg tak chciał, żebym mogła lepiej ją z

Jak naprawić relację małżeńską?

Moja żona (39lat) bierze leki (rexetin) ponieważ psychiatria zdiagnozował stany lękowe i nerwicę. To z powodu napiętej sytuacji w pracy, który kosztował żonę wiele stresu. Obecnie sytuacja jest względnie normalna. Mamy 8-letnia córkę. Zdolna, inteligentna, jak to dziecko mocno roztrzepana chce robić wiele rzeczy na raz, ciekawa świata, rezolutna i gadatliwa. Żona ciągle na nią krzyczy. Nie ma dnia aby się na nią nie darła. I to dosłownie o pierdoły. Bo głośno mówi, bo coś źle odłoży, bo coś strąci. Tysiące błachych powodów. Gdy pytam czy nie przesądza, uważa że ja atakuje więc warczy też na mnie. Zawsze jeśli mam inne zdanie uważa to za atak na siebie. Nie da się z nią o tym porozmawiać bo od razu się pieni. Od momentu zajścia w ciążę kochaliśmy się zaledwie dwa razy. Od narodzin córki minęły wtedy prawie 3 lata. I to dopiero po awanturze, kiedy byłem notorycznie spławiany za próby podjęcia współżycia. Myślałem wtedy że wszystko wróciło do normy. Jednak nie... Po wspomnianych dwóch razach aż do dziś nie kochaliśmy się. Wyręczamy moja żonę, w sprzątaniu, noszeniu zakupów (zbiegam po nie bo żona ma chory kręgosłup), wożę dziecko do szkoły, teściowe pomagają w gotowaniu, zostaje z córką jeśli żona chce gdzieś wyjść, bawię się z nią (ale ona zawsze i tak najbardziej lgnie do mamy). Nie inicjuję już seksu bo uważam, że wystarczająco jestem poniżony skamląc o zbliżenie. Podteksty, świntuszenie powodują, że żona zmienia temat i udaje że nie wie o co chodzi. Po prostu nie ma tematu i basta. Całymi dniami jestem w domu bo sprawiliśmy sobie psa. Miał wnieść radość ale to ja z nim wychodzę, wożę do weterynarza i bawię (a ten i tak najbardziej lgnie do żony). Zbieram te upokorzenia i zmęczenie obowiązkami i co jakiś czas wybucham. Wtedy jestem najgorszy, ze wszystkich bo się na nią drę i jestem niesprawiedliwy. Serio??? Jestem na skraju wytrzymałości. Obecnie cieszą mnie spacery z niewdzięcznym psem, córka z którą najlepiej się bawię jak nie ma żony i niedzielne mecze w amatorskiej lidze. Łapie też te chwile kiedy cała rodzina jedziemy na wycieczkę i potrafimy się dobrze bawić i śmiać. Jednak coraz częściej to mi wygląda na udawanie i przykrywanie problemów. Kiedy żona jest w humorze gadamy jakbyśmy się co poznali, żartujemy i się śmiejemy. Jednak nie ma między nami pozadania. Ciągle myślę, że coś jest ze mną nie tak. Nie pociągam już żony... Proszę o jakieś słowo...

MĘŻCZYZNA, 37 LAT 12 miesięcy temu

Stres Nerwica Ciąża Psychologia Dziecko Kuchnia i gotowanie Seks Kręgosłup

Mgr Tomasz Kościelny Psychologia, Warszawa

70 poziom zaufania

Przede wszystkim, ważne jest, aby pamiętać, że w żadnym wypadku nie jest Pan sam odpowiedzialny za trudności w relacji małżeńskiej. Zdrowe relacje wymagają zaangażowania i otwartości obu stron.

Chciałbym zasugerować, że w Państwa przypadku pomoc terapeuty małżeńskiego może okazać się nieoceniona w lepszym zrozumieniu siebie nawzajem oraz w opracowaniu strategii radzenia sobie ze stresem i komunikacją w waszym związku.

Warto również zastanowić się nad wsparciem dla żony w jej walce z lękami i nerwicą. Leczenie farmakologiczne to ważny element terapii, ale często równie istotne są regularne sesje terapeutyczne, które mogą pomóc w radzeniu sobie z emocjami i zachowaniami, które negatywnie wpływają na relacje rodzinne.

Co do relacji z córką, ważne jest, aby stworzyć bezpieczne środowisko, w którym może się rozwijać. Nadmierne krytykowanie i podnoszenie głosu mogą mieć negatywny wpływ na jej samopoczucie i rozwój. Może warto również wspólnie z żoną ustalić zasady wychowawcze, które będą konsekwentnie stosowane, ale jednocześnie będą okazywać zrozumienie i cierpliwość.

W kwestii intymności, jest to aspekt relacji, który również wymaga uwagi i dialogu. Brak pożądania może być wynikiem wielu czynników, w tym stresu, zmęczenia czy problemów zdrowotnych. Otwarta i szczera rozmowa na ten temat może być pierwszym krokiem do poprawy sytuacji. Jednak nacisk i zbyt duża presja mogą przynieść odwrotny skutek.

Pozdrawiam, Tomasz Kościelny, certyfikowany psychoterapeuta psychodynamiczny. Pracuje indywidualnie, z parami, małżeństwami i grupami w gabinetach w Warszawie oraz poprzez Skype, https://tomaszkoscielny.pl, e-mail: tkoscielny@interia.pl, tel. 692 13 99 40.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak mogę naprawić relacje ze swoją byłą dziewczyną? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak naprawić swoje relacje z rodziną? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Kryzys w małżeństwie i relacje żony z innym mężczyzną – odpowiada Marta Osińska-Białczyk
Trudne relacje w związku małżeńskim – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak naprawić relacje z mężem po zdradzie? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Co zrobić w przypadku rozwodu z żoną? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak naprawić relacje z żoną i córką? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Zdrada w związku małżeńskim – odpowiada Mgr Justyna Plucińska
Jak ułożyć relacje z rodzicami? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
Jak naprawić relacje w związku z partnerem? – odpowiada Magdalena Pikulska

artykuły

"Religa - ojciec i syn". Z Grzegorzem Religą rozmawia Mira Suchodolska

Grzegorz Religa to syn najsłynniejszego polskiego

Nerwica a życie codzienne

Zaburzenia nerwicowe i lękowe są najpowszechniejsz

"Nie chcę wyższej kwoty renty. Chciałabym po prostu akceptacji". O dorosłości z dziecięcym porażeniem mózgowym

- Odkąd się urodziłam, to czuję się niewidzial

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Jak naprawić relacje małżeńskie?

Witam Z mężem jesteś my od 2ch lat Mamy 1,5 roczną córkę.Od początku mieszkaliśmy u mojej babci,która mnie wychowała.Ostatnio w małżeństwie dominowały kłótnie głównie przez jego pociąg do alkoholu.Z babcią się dogadywał póki córka się nie urodziła.Pozniej babcia stała się wrogiem.Przez co też został "przegoniony" przez moją rodzinę bo nie akceptowali jego zachowania.Ja z córką zostałam u babci.By mógł Sobie wszystko przemyśleć... odnośnie naszych kłótni.On twierdzi że nie ma sobie nic do zarzucenia.Dosam że pod wpływem % pchnął mnie na ziemię co mu wybaczyła m.Teraz chce byśmy spróbowali we trójkę zamieszkać.Twiwrszi że na swoim będzie inaczej bo nikt nie będzie nam się wtrącał Ja nie wiem co o tym myśleć.. boje się że kłótnie powrócą. Z jednej strony chciałabym spróbować czy jesteśmy w stanie stworzyć szczęśliwą rodzinę a z drugiej też boję się zostawić babcię która ma 82 lata i mnie wychowała. Babcia jest w pełni sprawna ale boje się że jak się wyprowadzimy to się załamie.chce by wszystkim było dobrze. Czy mój tok myślenia jest normalne? Nie potrafię podjąć decyzji bo kogoś skrzywdzę.. nie potrafię zawalczyć o swoje"ja" ratunku!!

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Psychologia Dziecko Małżeństwo

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Dziękuję, że podzieliła się Pani Swoim przeżywaniem trudnych/ambiwalentnych doznań emocjonalnych, z powodu niezdecydowania w podjęciu decyzji.

Myślę, że warto byłoby rozważyć zamieszkanie wspólnie z Mężem
i tak, jak Pani napisała: "... Teraz chce byśmy spróbowali we trójkę zamieszkać.Twiwrszi że na swoim będzie inaczej bo nikt nie będzie nam się wtrącał... ."
Nie doświadczyła Pani bycia w relacji małżeńskiej, kiedy to Państwo wspólnie komunikujecie się/podejmujecie decyzje.
Zaniepokoił mnie zasygnalizowany przez Panią wątek "pociągu Męża do alkoholu", jest to wątek, który wymagałby profesjonalnego zajęcia się - poprzez podjęcie pracy terapeutycznej, pod okiem Terapeuty ds. uzależnień.
Celowa szczera, otwarta i nie oceniająca rozmowa z Mężem, oraz wyjście ze stanowczą potrzebą podjęcia przez Męża terapii.
Myślę, że indywidualna rozmowa z Psychologiem, byłaby dla Pani pomocna, w uzyskaniu wglądu, by mogła Pani podjąć optymalną dla Siebie i Swojej Rodziny decyzję.

Ma Pani alternatywę..., w razie niemożności "wspólnego mianownika" z Małżonkiem, może Pani podjąć decyzję powrotu do Babci.

Odnośnie Pani relacji z Babcią, czuje się Pani zobowiązana, względem Babci, która podjęła decyzję/odpowiedzialność opiekowania się Panią.
Rozumiem, tak, jak mogę Pani wdzięczność, za trud wychowywania
przez Babcię.
Napisała Pani, że Babcia "jest w pełni sprawna".
Rozumiem, że nie rozmawiała Pani (jeszcze) na ten temat z Babcią...?

Być może Babcia tęskni za bycie "samą ze Sobą" , być może będzie mogła powrócić do aktywności towarzyskiej, do Swoich zainteresowań, czy może podjąć (jeszcze!) naukę czegoś nowego - na co nie miała wcześniej czasu?
Poza tym, będzie możliwość kontynuacji spotkań z Babcią, w celach relacji rodzinnej, jak i w razie potrzeby wsparcia/opieki nad Babcią, kiedy by tego potrzebowała.

Wspieram Panią mentalnie, życząc Pani i Pani Rodzinie Tego, Co jest Państwu najbardziej teraz potrzebne!

irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605

Jeśli miałaby Pani życzenie, zapraszam serdecznie, na konsultację via Skype/via Messenger.