Witam. Może pójdzie Pani na psychoterapię i popracuje nad tym o czym pisze.
Magdalena Brabec
Zachęcam do spotkania z psychologiem. Mogą to być objawy chwilowego kryzysu, trudności związanych z przeżywanym właśnie stresem czy innymi problemami, zmianami, ale mogą być to także objawy depresji. Specjalista po wywiadzie i obserwacji postawi diagnozę i zaproponuje możliwości działania. Najprawdopodobniej będzie to pomoc psychoterapeutyczna, być może z włączeniem farmakoterapii.
Witam,
ma szczęście, tak jak Pani pisze poziom depresji jest u Pani dość mały, jednak występują pewne niepokojące czynniki podatności na depresję i warto się nimi zająć. Pisze pani o tym, że czuje się gorsza od innych ma niska samoocenę, trudno dobrze czuć się w gronie koleżanek bo wciąż dokonuje Pani porównań i to takich na swoją niekorzyść :( Do tego jeszcze jak Pani pisze dochodzi nerwowość, także typowa dla depresji szczególnie w młodym wieku. Naprawdę zachęcałabym gorąco do zajęcia się tymi sprawami. Najodpowiedniejsza byłaby psychoterapia im wcześniej się Pani tym zajmie tym lepiej będzie dla Pani, są to takie osobowościowe czynniki podatności (często wyniesione w dzieciństwa, obecne w naszych myślach, przekonaniach) niby mało nasilone, ale jednak potrafią być uciążliwe :( Najlepiej szukać pomocy psychoterapeuty, może Pani szukać w praktyce prywatnej bądź w Poradniach Zdrowia Psychicznego (NFZ). Doskonała byłaby psychoterapia grupowa, oczywiście przed jej rozpoczęciem zostaną pani zapewne zaproponowane konsultację, pomimo, ze może się to Pani wydawać trudne, to bardzo dobra dla Pani forma terapii. W razie dodatkowych pytań czy wątpliwości proszę śmiało kontaktować się ze mną bezpośrednio, np. poprzez maila. Do czasu oczekiwania na terapię mogę polecić Pani lekturę: M. Fennel "Przezwyciężanie niskiego poczucia własnej wartości" Alliance Press, jednak zachęcałabym do szukania pomocy psychoterapeuty. Powodzenia!
Skoro już najwyraźniej całkiem trafnie postawiła Pani sobie diagnozę, to kolejnym krokiem będzie rozpoczęcie odpowiedniego leczenia, czyli w tym przypadku psychoterapii. Pozdrawiam.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Brak sensu w życiu u 21-latki – odpowiada Mgr Karolina Matlak
- Jaka jest przyczyna braku radości z życia? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Czy smutek i brak radości życia to objawy depresji? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
- Brak odczuwania radości w życiu, depresja i brak wiary w siebie – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska
- Brak sensu życia u 19-latki – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
- Problemy w relacjach u 21-latki – odpowiada Mgr Joanna Lis
- Jak radzić sobie z brakiem motywacji i radości z życia? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Brak siły do życia u 20-latki – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Zmiana zachowania i brak radości z życia u 18-latki – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska
- Zamknięcie się w sobie i brak radości z życia – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
artykuły
Jeden dzień w Dziennym Domu Opieki Medycznej
Dzień zaczyna się tutaj jak w każdym prawdziwym do
Tomek Markowski głośno mówi o HIV. Jeden komentarz wrył mu się w pamięć
- Byłem przekonany, że usłyszałem wyrok, że ni
Gdy pacjenta poniesie wyobraźnia. Surowa makrela, nadgryziona kanapka i żywa kura w prezencie
Nie od dziś wiadomo, że pracownicy szpitali "naraż