Brak odczuwania radości z życia u 21-latki

Mała depresja, mam 21 lat i od pewnego czasu nie odczuwam radości z życia. Ciągle jestem poddenerwowana, smutna, czuję się gorsza od innych. Często słyszę komplementy, choć jak patrzę w lustro widzę prawdziwą maszkaradę. Niska samoocena utrudnia mi kontakt z koleżankami, wolę nie wychodzić w ich gronie, bo wiem, że wśród nich jestem niezauważalna. Do tego wydaje mi się, że wszyscy są przeciwko mnie, denerwują mnie dosłownie błahostki przez co jestem niemiła dla innych. Jak mam sobie poradzic?
KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Depresja problemem społecznym

Depresja to choroba cywilizacyjna. Wciąż jednak nie jest to dobrze znana choroba. Obejrzyj film i poszerz swoją wiedzę o depresji. Psychiatra prof. Marek Jarema wypowiada się o depresji jako problemie społecznym.

Zachęcam do spotkania z psychologiem. Mogą to być objawy chwilowego kryzysu, trudności związanych z przeżywanym właśnie stresem czy innymi problemami, zmianami, ale mogą być to także objawy depresji. Specjalista po wywiadzie i obserwacji postawi diagnozę i zaproponuje możliwości działania. Najprawdopodobniej będzie to pomoc psychoterapeutyczna, być może z włączeniem farmakoterapii.

0

Witam,
ma szczęście, tak jak Pani pisze poziom depresji jest u Pani dość mały, jednak występują pewne niepokojące czynniki podatności na depresję i warto się nimi zająć. Pisze pani o tym, że czuje się gorsza od innych ma niska samoocenę, trudno dobrze czuć się w gronie koleżanek bo wciąż dokonuje Pani porównań i to takich na swoją niekorzyść :( Do tego jeszcze jak Pani pisze dochodzi nerwowość, także typowa dla depresji szczególnie w młodym wieku. Naprawdę zachęcałabym gorąco do zajęcia się tymi sprawami. Najodpowiedniejsza byłaby psychoterapia im wcześniej się Pani tym zajmie tym lepiej będzie dla Pani, są to takie osobowościowe czynniki podatności (często wyniesione w dzieciństwa, obecne w naszych myślach, przekonaniach) niby mało nasilone, ale jednak potrafią być uciążliwe :( Najlepiej szukać pomocy psychoterapeuty, może Pani szukać w praktyce prywatnej bądź w Poradniach Zdrowia Psychicznego (NFZ). Doskonała byłaby psychoterapia grupowa, oczywiście przed jej rozpoczęciem zostaną pani zapewne zaproponowane konsultację, pomimo, ze może się to Pani wydawać trudne, to bardzo dobra dla Pani forma terapii. W razie dodatkowych pytań czy wątpliwości proszę śmiało kontaktować się ze mną bezpośrednio, np. poprzez maila. Do czasu oczekiwania na terapię mogę polecić Pani lekturę: M. Fennel "Przezwyciężanie niskiego poczucia własnej wartości" Alliance Press, jednak zachęcałabym do szukania pomocy psychoterapeuty. Powodzenia!

0

Skoro już najwyraźniej całkiem trafnie postawiła Pani sobie diagnozę, to kolejnym krokiem będzie rozpoczęcie odpowiedniego leczenia, czyli w tym przypadku psychoterapii. Pozdrawiam.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty