Rzeczywiście warto, aby udała się Pani do psychologa, a jeszcze lepiej do psychoterapeuty. Psychoterapia pomogłaby Pani przyjrzeć się "dziwnym myślom", temu, co dzieje się w Pani życiu i co powoduje, że przeżywa Pani te wszystkie negatywne emocje. Jestem przekonana, że może Pani dzięki temu odzyskać poczucie sensu życia. Szkoda życia, żeby z tym zwlekać.
Dzień dobry Pani. Może będzie Pani zaskoczona, ale wiele kobiet przeżywa pewien rodzaj "załamania nerwowego" gdy skończy 40 lat. To czas - często zupełnie nieświadomego - bilansu życia: co się udało, a co nie; co jest za mną, a co może mnie jeszcze spotkać. Niektóre kobiety - nawet te niezwykle aktywne i z dużymi ambicjami, pomału zaczynają sobie uświadamiać, że wkraczają w wiek dojrzały, że życie przemija, zmienia się ich ciało. To naturalne. Część pań jest szczególnie wrażliwa w tym temacie i mogą się u nich ujawnić reakcje depresyjne. Proszę rozważyć konsultację u psychoterapeuty. Być może warto by popracować nad tym, co jest obecnie Pani cierpieniem tak, by mogła Pani znów cieszyć się życiem.
Pozdrawiam, Maja Suwalska-Wąsiewicz
http://www.psychoterapialodz.eu/
Witam,
zachęcałabym do spotkania z psychologiem i przyjrzenia się zarówno obniżonemu nastrojowi, sytuacji w pracy i w życiu, poczuciu szczęścia i satysfakcji z życia, a także możliwościom zmiany. Pozdrawiam serdecznie
Dzień dobry, zachęcam w pierwszej kolejności do kilku spotkań konsultacyjnych z psychologiem - psychoterapeutą. Przeprowadzi on wstępną diagnozę pani sytuacji i zaproponuje dalsze kroki postępowania, być może rozpoczęcie psychoterapii. Pozdrawiam.
Proszę udać się na konsultację do psychiatry. Specjalista oceni nasilenie Pani objawów, poszuka przyczyny i zdecyduje o dalszym postępowaniu. W zależności od diagnozy może to być farmakoterapia, psychoterapia lub połączenie obu tych metod.
jest różnica w postępowaniu w przypadku tzw obniżonego nastroju/ chandry a depresji.
Ja również polecałabym spotkanie z psychoterapeutą, najlepiej poznawczo-behawioralnym, a po uzyskaniu poprawy nastroju, z coachem. Jest Pani (i ja też :) w wieku, który często wymaga dokonania pewnego bilansu, podjęcia nowych decyzji, przyjrzenia się swoim wartościom i w tym właśnie może pomóc Pani coach.
Pozdrawiam serdecznie,
Dominika Farley
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Poczucie braku sensu życia u 18-letniej osoby – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Niespełniona miłość i brak sensu życia – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Nagłe spadki nastroju, płaczliwość u 20-latka – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Brak sensu życia i myśli o śmierci – odpowiada mgr Katarzyna Binder
- Brak sensu w życiu młodej osoby – odpowiada Mgr Marta Widera-Kędryna
- Uczucie braku sensu życia u 26-letniej kobiety – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
- Brak sensu życia u 47-letniej kobiety – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak poradzić sobie z obniżonym samopoczuciem i brakiem sensu w życiu? – odpowiada Dr n. med. Bohdan Tadeusz Woronowicz
- Podejrzenie depresji psychotycznej i brak sensu życia – odpowiada Lek. specjalista psychiatra, Alina Nowicka
- Poszukiwanie sensu życia przez nastolatkę – odpowiada Mgr Magdalena Golicz