Co oznacza mówienie do siebie w samotności?

Witam od kąd pamietam mówie do siebie samego w wiekszosci gdy jestem sam i to o wszystkim .Moje pytanie czy to choroba i co to zjawisko oznacza

MĘŻCZYZNA, 31 LAT ponad rok temu

Konsultacje psychologiczne Psychologia

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Może być to zarówno niepokojący sygnał lub objaw choroby, jak i nawyk. Konieczna jest dłuższa osobista rozmowa i zebranie większej ilości informacji. Proszę zgłosić się np. do Poradni Zdrowia Psychicznego.

Pozdrawiam!

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

74 poziom zaufania

A czujesz się chory? Dużo osób mówi do siebie i nie oznacza to, że są chorzy ;)

Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego!
-------------------------
ZAPRASZAM NA
http://psychopedagog.eu

PSYCHOBLOG SPOŁECZNY
http://psychopedagog.eu/blog/

POLUB NAS NA FACEBOOK'u
http://facebook.com/psychopedagogeu

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Mówienie do siebie a zaburzenia psychiczne – odpowiada Lek. specjalista psychiatra, Alina Nowicka
Sposoby radzenia sobie z osobowością typu borderline – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Wpływ depresji na funkcje mózgu – odpowiada Lek. Jerzy Bajko
Mówienie do siebie i problemy w nawiązywaniu relacji – odpowiada Marta Osińska-Białczyk
Podłoże psychiczne dolegliwości żołądkowych i bólu głowy – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
Jakie leki są najlepsze na schizofrenię, nerwicę i depresję? – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska
Zabiegi zamykania naczyniek przy lekach antydepresyjnych – odpowiada Dr n. med. Diana Kupczyńska
Agresja i nerwowość po odcięciu komputera u dziecka – odpowiada Marta Osińska-Białczyk
Ostre wielopostaciowe zaburzenia psychotyczne bez objawów schizofrenii – odpowiada Mgr Agnieszka Sieniawska
Osoba z diagnozą F20 a zaburzenia nastroju – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej

artykuły

39 rad psychologa, jak być szczęśliwym każdego dnia

Każdego dnia zmagamy się z wieloma, mniejszymi i w

"Człowiek jest jak bateria. Można go naładować". Fragment książki Katarzyny Janiszewskiej "Ja nie leczę, ja uzdrawiam"

Ludzie im ufają, powierzają swoje zdrowie. Są w st

Dlaczego się czerwienisz? (WIDEO)

Na pewno nie jeden raz w życiu doświadczyliście

Gestykulacja i mówienie w samotności

Dzień dobry. Od pewnego czasu dzieje się coś dziwnego ze mną. Zawsze miałem coś takiego, że gdy byłem sam, to się "wyłączałem" i rozmyślałem o różnych rzeczach, układałem sobie jakieś dialogi w głowie z innymi osobami, albo przypominałem to, co było. Wszystko byłoby ok, gdyby nie to, co dzieje się teraz i nie wiem, czy to normalne. Kiedy myślę o czymś, np. układam sobie w głowie jakiś dialog, to przenoszę to wszystko na swoje ruchy ciała, to co mówię w myślach do jakiejś osoby, zupełnie nieświadomie wypływa z moich ust na zewnątrz, mimika, wszytkie gesty, i dopiero potem zdaję sobie sprawę, kiedy przestaję rozmyślać, że ja to wszystko powiedziałem własnymi ustami i robiłem wszytkie gesty, które miałem w myślach, mówiłem sam do siebie i sam do siebie gestykulowałem. Nie wiem, czy to normalne, więc proszę o pomoc. Kacper

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Psychiatria Zdrowie psychiczne

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

72 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Na podstawie Pana listu trudno jest ocenić, skąd wynika takie zachowanie. Najlepiej określiłby to lekarz psychiatra po bezpośredniej rozmowie z Panem. Istnieje szereg zachowań odbiegających od normy, które nie stanowią objawu chorobowego. Dziwne i nietypowe zachowanie jako objaw wyizolowany nie stanowi podejrzenia choroby. Wszystko zależy od kontekstu takiej sytuacji. Dla przykładu: jeżeli dużo czasu spędza Pan sam i zachowuje się Pan w ten sposób będąc samemu, to może być to oznaką wypełnienia sobie pustki i poczucia osamotnienia. W ten sposób może Pan rozładowywać napięcie związane z potrzebą kontaktu z innymi ludźmi, której zrealizowanie jest w danym momencie (okresie życia) niemożliwe lub trudne.

Gorąco namawiam do wizyty u lekarza psychiatry. Bez konkretnej diagnozy trudno spekulować, dlatego proszę być dobrej myśli.

Łączę pozdrowienia!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak pomóc siostrze - mówi do siebie, obsesyjnie myje ręce, dziwnie się zachowuje? – odpowiada Dr n. med. Anna Zofia Antosik
Jest coraz gorzej... – odpowiada Mgr Joanna Kwiatkowska
Co powinnam zrobić, żeby nie krzywdzić mojego chłopaka? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czemu nie potrafię być sobą? – odpowiada Magdalena Pikulska
Złość na ojca, niezrozumienie, samotność. Co mam robić? – odpowiada Paulina Witek
Czy to jest depresja po rozstaniu? Czy może obsesja? – odpowiada Lek. Jan Karol Cichecki
Jak rozpoznać Zespół Aspergera? – odpowiada Prof. dr hab. Małgorzata Marszałek
Czy to tylko samotność czy depresja? – odpowiada Paulina Witek
Wszyscy mnie krytykują. Co mam zrobić? – odpowiada Paulina Witek
Jak pokonać nerwicę i antyspołeczne nastawienie? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

Psycholog dr Korpolewska o tym, jak oswoić lęk przed koronawirusem. Na czym polega syndrom lwa w klatce?

- Epidemia sprawia, że te ludzkie postawy staj

Autyzm wczesnodziecięcy - objawy, rodzaje

Autyzm wczesnodziecięcy pojawia się u dzieci do tr

Spowiedź byłego narkomana. Dziś wyciąga innych z dna

"Narkoman jest w środku trąby powietrznej, tam nie

Lek. Jolanta Chojnacka-Wójtowicz Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

lek. Danuta Wernicka–Juszczak Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Dr n. med. Justyna Pawęzka Psychiatria, Lublin

umów wizytę

lekarz Izabella Gałan-Żarow Psychiatria, Lublin

umów wizytę

Czy mówienie do siebie to choroba?

Cześć, jestem Basia i mam 12 lat. Bardzo często gadam do siebie, nawet na lekcjach, w szkole. Jestem tego świadoma, ale nie kontroluję tego. Przez to nie jestem lubiana w klasie, a moi koledzy myślą, że mam coś nie tak z głową. Bardzo boję się, ale mam często rozmowy z panią pedagog, ale ona nie wie, że mówię do siebie. Bardzo boję się komuś o tym powiedzieć i mam nadzieję, że mi pomożecie.

KOBIETA, 12 LAT ponad rok temu

Psychiatria Zdrowie psychiczne

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Ważne, żebyś opowiedziała o swoich rozmowach rodzicom. Nie powinnaś się ich bać, oni chcą dla Ciebie jak najlepiej. Kiedy poznają Twój sekret, będą mogli odpowiednio zareagować.

Rodzice powinni zabrać Cię na konsultację z lekarzem psychiatrą, aby stwierdzić, czy Twoje rozmowy są związane z intensywnym rozwojem, czy mogą być zwiastunem jakiegoś zaburzenia. Lekarz pomoże Ci zrozumieć tę sytuację i pozbyć się lęków.

Ważne też, żeby rodzice porozmawiali ze szkolnym pedagogiem i wychowawcą. Pracownicy szkoły powinni pomóc w poprawie Twojej sytuacji z rówieśnikami.

Pozdrawiam