Co znaczą te zaburzenia koncentracji?

Dokucza mi zdenerwowanie, które charakteryzuje się zaburzeniami koncentracji. Są to zaburzenia, które mogą np. utrudniać mi przejście przez jezdnię, czuję się wtedy jakby pod wpływem alkoholu, ale nie jestem do końca tego pewna. Gdy próbuję ćwiczyć po ćwiczeniach lub już w ich trakcie pojawiają się wspomniane zaburzenia koncentracji. Nie są to żadne forsowne ćwiczenia tylko podstawowe. Dlatego też ograniczam swoją aktywność fizyczną do jedynie do spacerów podczas których niejednokrotnie także pojawiają się zaburzenia koncentracji. Zaburzenia pojawiają się prawie codziennie. Jest to dość uciążliwe bo przeszkadzałoby mi np. w dojeździe na uczelnię. Dodam, że chyba mam nerwicę - gdy się denerwuję zatyka mnie w uszach - powietrze, serce szybciej bije, pocą mi się ręce - jest tak kiedy np. jadę samochodem jako pasażer lub gdy jadę pociągiem - wtedy przeszkadzają mi mijane słupy na torach. W 2019 r. stwierdzono u mnie psychozę - u mnie objawy negatywne tylko depresja, obniżony nastrój bez objawów wytwórczych. Stosuję Xeplion - na psychozę, Ketilept, Euthyrox - na niedoczynność tarczycy, Glucophage - na podwyższony cukier. Niedoczynność tarczycy i podwyższony cukier pojawiły się pół roku temu podczas leczenia Xeplionem i Ketileptem. Jaką chorobę, zaburzenie mogą oznaczać zaburzenia koncentracji? Czy są może one wynikiem brania leków? Kobieta, 34 lata
KOBIETA, 35 LAT ponad rok temu
Redakcja abcZdrowie
98 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Na początku chcę Pani podziękować, że postanowiła Pani do nas napisać. Codzienne funkcjonowanie z tyloma problemami z pewnością jest dla Pani obciążające i stresujące.

Niestety, nie jestem w stanie udzielić Pani jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o przyczynę problemów z koncentracją uwagi, tym bardziej, że nie napisała Pani, kiedy się one pojawiły. Tego typu trudności z funkcjonowaniem umysłu towarzyszą wielu zaburzeniom – zarówno psychicznym, jak i somatycznym. Są typowymi objawami m.in. w chorobach, na które Pani już cierpi – w niedoczynności tarczycy oraz w insulinooporności, a także w zaburzeniach lękowych i depresyjnych. Mogą być również skutkami ubocznymi przyjmowanych leków psychotropowych.

Aby zmniejszyć potencjalnie niekorzystną rolę tarczycy, proszę być stale pod kontrolą endokrynologa, przyjmować systematycznie zalecone leki hormonalne i wykonywać regularnie badania kontrolnie poziomu TSH, FT3 i FT4 (warto dodatkowo zbadać także poziom przeciwciał antytarczycowych anty-TG i anty-TPO). Jeśli leczy się Pani psychiatrycznie, to o tych problemach powinna Pani porozmawiać ze swoim lekarzem prowadzącym, ponieważ tylko specjalista psychiatra może ocenić wpływ przyjmowanych leków na sferę poznawczą. Być może potrzebna jest modyfikacja leczenia oraz włącznie tzw. nootropików. Warto wykonać też podstawowe badania krwi i wykluczyć np. anemię lub inne niedobory.

Skoro ma Pani podwyższony cukier, to najprawdopodobniej cierpi Pani także na insulinooporność, dla której charakterystyczne są wahania poziomu glukozy we krwi – w tym gwałtowne spadki po posiłku oraz podczas/po wysiłku fizycznym. Objawia się to bardzo złym samopoczuciem – m.in. silnym osłabieniem, drżeniem, potami, mroczkami przed oczami, zaburzeniami koncentracji, pamięci i myślenia, niepokojem, drażliwością itd. Zaburzenie to określa się mianem hipoglikemii reaktywnej.

Aby lepiej zdiagnozować powyższy problem, należy wykonać badanie z krwi – tzw. krzywą cukrową oraz insulinową (z pomiarami w 3 punktach). Jeśli już przyjmuje Pani lek na obniżenie poziomu cukru, należałoby skonsultować się z lekarzem. Aby uniknąć takich wahań poziomu glukozy, a co za tym idzie - zaburzeń koncentracji z tym związanych, niezbędna jest zmiana stylu życia oraz poznanie zasad prawidłowego żywienia (ważna jest m.in. regularność posiłków, unikanie długich przerw, wyeliminowanie cukrów prostych, niski indeks glikemicznym spożywanych produktów). Pomocna może okazać się też suplementacja, np. witaminą D3, witaminami z grupy B, magnezem, kwasami omega-3.

Nie napisała Pani, czy oprócz przyjmowania leków korzysta Pani z psychoterapii. Zdecydowanie zachęcam, żeby Pani skorzystała z takiej formy pomocy, zwłaszcza, że sama Pani wiąże swoje dolegliwości ze zdenerwowaniem i objawami nerwicy. Podczas terapii będzie Pani mogła nauczyć się nowych sposobów funkcjonowania oraz radzenia sobie z emocjami i stresem, a przykre dolegliwości zaczną ustępować.

Zachęcam do pogłębienia wiedzy poprzez lekturę na przykład poniższych artykułów:

https://portal.abczdrowie.pl/nerwica

https://portal.abczdrowie.pl/hipoglikemia-przyczyny-objawy-kuracja

https://zywienie.abczdrowie.pl/dieta-glikemiczna

https://zywienie.abczdrowie.pl/dieta-dla-mozgu

https://portal.abczdrowie.pl/dieta-jedzenie-dobre-dla-mozgu-czym-nakarmic-neurony

https://portal.abczdrowie.pl/nootropiki-czym-sa-i-czy-naprawde-dzialaja

Pozdrawiam Panią serdecznie i życzę wszystkiego dobrego.

Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

portal.abczdrowie.pl
Patronaty