Bardzo cieszy mnie troska o bliską osobę, jaką wykazuje Pani szukając pomocy. Trudno mi podać konkretne i uniwersalne sposoby, które byłyby właściwe dla każdego człowieka, gdyż takich po prostu nie ma. Domyślam się, że chora doświadcza dużo lęku i obaw, które powodują jej zamykanie się. Istotne jest to, na jakim etapie chorowania jest obecnie, czy pogodziła się z chorobą, czy obecnie doświadcza objawów takich jak urojenia, halucynacje. Myślę, że ona czuje troskę i chęć pomocy, czasami jednak akceptacja tego jak jest i nie namawianie do zmiany przynoszą zaskakujące nas efekty. Może się okazać, że jeśli chora przestanie być namawiana do zmiany wówczas sama jej zechce. Aby pokazać jej, że nie jest sama można spędzać czas z nią, w taki sposób jak ona lubi, być może na początek razem w domu. Niepokoi mnie brak chęci do życia o którym Pani pisze. Być może dobrze udać się do lekarza aby zmienił leki lub zachęcić chorą o udziału w psychoterapii -jeśli jeszcze nie bierze w niej udziału. W leczeniu istotne jest połączenie oddziaływania leków, psychoterapii i życzliwego środowiska domowego.
Agnieszka Lipińska
Witam. Schizofrenia to trudna choroba, która bardzo wpływa na funkcjonowanie pacjenta. Ważne aby spojrzeć na ten problem z różnych stron. Od jak dawna ta osoba wie o chorobie? Czy zaakceptowała chorobę ? Czy ma depresję? Czy leki dobrze działają? Warto aby była pod opieką psychologa z którym będzie mogła otwarcie porozmawiać o chorobie, problemach. Nic na siłę Pani nie zdziała. Proszę poprostu być i podążać za tą osobą. Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
