Witam,
Po pierwsze nie podała Pani wieku dziecka,ani ew.diagnozy stanu zdrowia,który sugeruje opisane spowolnienie rozwojowe.Od tego proszę zacząć,np.udając się do najbliższego ośrodka wczesnej interwencji.Pracują tam specjaliści różnych dziedzin,więc niezależnie od diagnozy, zaczną córkę rehabilitować ruchowo,społecznie, logopedycznie itd.,w zależności od potrzeb.Pani również dostanie wskazówki do pracy w domu.Proszę więc nie panikować ,ale korzystać z tej bardzo skutecznej formy pomocy.Nie zapytałam,co się dzieje obecnie z Pani depresją,ale mam nadzieję,że czuwa Pani nad tym problemem i jest w kontakcie z jakimś terapeutą.Tak,czy owak ,ten problem również trzeba wziąć pod uwagę,bo dziecko dla prawidłowego rozwoju musi być z Panią w bezpiecznej i ufnej więzi,nie tylko rozwijać swoje funkcje poznawcze i ruchowe.Tak więc mogą tu mieć miejsce dwa kierunki działania:psychoterapia rodzinna i wspomaganie rozwoju samego dziecka.Najlepiej,żeby Pani zorientowała się,czy jest to możliwe w jednym miejscu.Pisze Pani o swojej niepewności,jak reagować,gdy córka kontroluje obecność rodziców podczas towarzyskich spotkań.Otóż to zdrowy odruch,bo bezpieczeństwo psychiczne rozwija się tylko na podłożu pewności,że jesteście dostępni,gdy Was potrzebuje i byłoby żle,gdyby została w obcym otoczeniu bez przygotowania .Ma prawdopodobnie wyostrzoną "czujność",ponieważ w okresie bezpośredio po urodzeniu nie było Pani przy niej a jest to sytuacja bardzo lękowa dla noworodka i niemowlęcia,gdyż w tym okresie kształtują się podstawy przywiązania/po zapachu matki,dotyku itp dziecko nabiera ufności,że "obiekt opiekuńczy" jest ten sam,że reaguje na jego potrzeby,bo karmi,przytula,/.Możliwe więc,że na skutek częstych zmian osób,które Pania zastępowały ona tej pewności jeszcze nie ma i boi się ją ponownie utracić.Skoro jednak jest Pani gotowa dostroić się do jej potrzeb,to wystarczy tylko nad tym popracować i pozwolić jej zaufać swojej mamie.Życzę powodzenia i radości z macierzyństwa,bo to wielkie szczęście być tak bardzo komuś potrzebnym.
Pozdrawiam serdecznie.
Dzień dobry!
Niestety na podstawie listu nie da się tego
powiedzieć. Do tego trzeba dokładnego wywiadu oraz obserwacji dziecka, a także oceny rożny specjalistów. Proponuję udać się na konsultację u psychologa dziecięcego.
Pozdrawiam i w razie pytań jestem do dyspozycji.
Agata Majda
www. pracowniaterapeutyczna. eu
Zachęcam do zapoznania się z artykułem o autyźmie:
https://portal.abczdrowie.pl/autyzm-u-dzieci-co-jest-wazne-i-jak-postepowac
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Czy dziecko może mieć autyzm przez oglądanie telewizji? – odpowiada Mgr Agata Majda
- Czy niechęć do przytulania to autyzm? – odpowiada Paulina Witek
- Czy to zachowanie córki wskazuje na autyzm? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Czy moje dziecko ma opóźnienie rozwojowe? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
- Czy moje dziecko może mieć objawy autyzmu w wieku 2 lat? – odpowiada Mgr Agata Majda
- Czy mój skarb może mieć autyzm? – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
- Czy takie zachowania dziecka są normalne? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
- Czy moje 9-miesięczne dziecko może mieć objawy autyzmu? – odpowiada Mgr Kamil Kamiński
- Czy moje dziecko ma echochalię? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
- Czy zachowanie mojego dziecka to oznaka autyzmu? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz