Witam,
Dużo zależy od stanu emocjonalnego i fizycznego dziecka. Kwestią jest też stopień choroby , rokowanie oraz rodzaj leczenia, w jakim dziecko już uczestniczy. Ważne jest to, czy rodzice rozmawiają z córką na temat choroby, to jest najważniejsze w tym okresie.
Jeśli w zachowaniu dziecka występują jakieś bardzo niepokojące sygnały, to wizyta u psychologa może wyjaśnić ich przyczyny.
Problem o którym Pani pisze jest złożony, decyzja o zrezygnowaniu z pracy jest poważna i myślę, że ciężko mi odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ podjęcie takiej decyzji ma szereg konsekwencji.
Witam
rozumiem Pani troskę i chęć zadbania o córeczkę, by zrekompensować jej niedogodności które Pani obserwuje.
Trudno odpowiedzieć na Pani pytanie, ponieważ nie znam stanu zdrowia dziecka i ograniczeń które narzucone przez lekarza, oraz rodzaju rehabilitacji zaleconej przez lekarza ortopedę. Bez bezpośredniego spotkania z córeczką, trudno o jednoznaczne wskazania i diagnozę. Jednakże odnosząc się do tego co Pani opisuje, mam wrażenie, że ważna jest wielozmysłowa rehabilitacja która jest potrzebna dziecku unieruchomionemu z powodu choroby. Bardzo pomocna byłaby praca z psychoterapeutą, która umożliwiłaby dziecku rekompensowanie braków i ograniczeń których dziecko doświadcza, która pozowoliłaby na poradzenie sobie z napięciami i stresorami choroby. Rodzic nawet najbardziej troskliwy potrzebuje w tej kwestii specjalisty.
każda choroba przewlekła i wiążące się z nią zmiany są zjawiskami niekorzystnymi dla rozwoju dziecka. Wszelkie zalecenia lecznicze związane z koniecznością ograniczenia aktywności dziecka, z koniecznością wprowadzenia zmian tej aktywności mogą stać się źródłem frustracji i trudności w zaspokojeniu potrzeb. Ograniczenia przekładają się również na relacje dziecka z rówieśnikami, na jego poczucie przynależności do grupy w klasie, na obraz siebie i poczucie własnej osoby.
Ważna jest Pani determinacja w walce o zdrowie córeczki, jednakże może zamiast myśli o rezygnacji z pracy, warto pomyśleć o stałym kontakcie ze specjalistą, który zadba o odpowiednią pomoc psychologiczną dla córeczki i wsparcie jej rozwoju w tak trudnym doświadczeniu!
pozdrawiam
A.Aleksandrowicz
https://www.facebook.com/pages/Psychoterapia-Anga-Aleksandrowicz/849652415108571?fref=ts
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Depresja i opieka nad dzieckiem – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Jak leczy się chorobę Perthesa? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
- Czy nerwica jest chorobą dziedziczną? – odpowiada Dr Bartosz Piasecki
- Czy rodzic powinien przychodzić z dzieckiem na spotkania z psychologiem? – odpowiada Mgr Agnieszka Galas - Konsor
- Opieka psychologa dziecięco-młodzieżowego nad dzieckiem – odpowiada Mgr Anna Mochnaczewska
- Po kim dziecko dziedziczy kolor oczu? – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska
- Jaka terapia dla dwuletniego dziecka z autyzmem? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Jak nauczyć dziecko spania w swoim łóżku? – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski
- W jaki sposób opieka babci wpływa na rozwój 6-miesięcznego dziecka? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Przepuklina pachwinowa i rehabilitacja u 5,5-miesięcznego dziecka – odpowiada Dr n. med. Ryszard Magiera
artykuły
Wywiad z Dorotą Gromnicką, autorką książki "Depresja. Jak pomóc sobie i bliskim"
Czym jest depresja? Jak sobie z nią radzić? Czy mo
Jeden dzień w Dziennym Domu Opieki Medycznej
Dzień zaczyna się tutaj jak w każdym prawdziwym do
Osoby, które czują się samotne, chętniej nadają ludzkie cechy przedmiotom martwym
Osamotnieni ludzie są skłonni nadawać przedmiotom