Czy mój zły stan psychiczny to depresja?
Dzień dobry. Już od dłuższego czasu czuję się źle psychicznie, nic nie daje mi poczucia satysfakcji ani przyjemności, wszystko stało się identyczne, bez wyrazu. Mam wrażenie, że każda czynność jest zupełnie bezcelowa i nie prowadzi donikąd. Ostatnio straciłem ochotę na spotykanie się z moimi przyjaciółmi. Nie śmieszą mnie ich żarty, nie interesują mnie opowiadane przez nich historie, a w pewien sposób nawet irytują. Z drugiej strony czuję wielki wstyd i wyrzuty sumienia, że nie mogę być jak inni, że stałem się gburem. Mam wrażenie, że nigdzie nie pasuję, nikt mnie nie rozumie, jestem dla każdego ciężarem i beze mnie byłoby po prostu każdemu lepiej i łatwiej. Przez znaczną część czasu po prostu leżę w łóżku, nie mam po co wstawać, bo wszystko wydaje mi się bez sensu. Mam pewność, że moja przyszłość będzie beznadziejna, że sobie nie poradzę i nikt nie jest w stanie przetłumaczyć mi, że będzie inaczej. Mam kłopoty z zasypianiem, często muszę czekać około dwóch godzin na sen, czasami budzę się też w nocy, nieraz już bez możliwości ponownego uśnięcia. Często też zapominam o wielu rzeczach, czuję, że stałem się mniej inteligentny. Czytałem o objawach depresji i z pewnością one w jakiś sposób do mnie pasują, jednak z drugiej strony mam wrażenie, że depresja to za duże słowo dla mnie i w jakiś sposób nie zasługuję na to, żeby tak nazwać mój stan. Nie jestem jednak specjalistą, więc chciałbym się dowiedzieć, czy istnieje jednak możliwość, że to depresja?
