Czy pisanie o swojej depresji ma sens?

Choruje na depresje. Leczę się w Przychodni Zdrowia Psychicznego od dłuższego czasu. Leczenie nie pomaga, jest coraz gorzej. Smutek jest tak wszechogarniający, że całkowicie zawładnął moim życiem. Wszystko straciło swój sens. Chciałabym usnąć i już się nie obudzić. Namawiają mnie na leczenie na oddziale, ale co potem? Zwolnienie od psychiatry to murowana utrata pracy, a w związku z tym miliony problemów, zwłaszcza finansowych. Przecież to tylko pogorszy mój stan. Może lepiej usnąć? Mam męża i dzieci, oni mnie kochają, a ja nie widzę sensu w tej miłości. Zastanawiam się czy nie zacząć prowadzić pamiętnika,w którym codziennie opisywać będę mój stan. Czy takie uzewnętrznienie mojego chorego wnętrza ma jednak sens? Może będzie jeszcze gorzej? Z drugiej strony - jak zmusić się do takiego codziennego rytuału? Nie chcę by moi bliscy widzieli moją bezradność, oni przecież widząc mnie taką też muszą cierpieć.

KOBIETA, 45 LAT ponad rok temu

Witam!
Wiele z Pani obaw jest wynikiem zmian, jakie zachodzą w psychice z powodu rozwoju depresji. Poczucie bezsensu i braku perspektyw wiąże się z zaburzeniami nastroju.
Warto, żeby zdecydowała się Pani na leczenie w szpitalu. Będzie Pani miała zapewnioną odpowiednią opiekę, pomoc oraz wsparcie. Hospitalizacja może dać Pani szansę poprawy stanu psychicznego i odpoczęcia od codziennych trudności. Może Pani porozmawiać z lekarzem na temat swoich obaw dotyczących utraty pracy w związku ze zwolnieniem od psychiatry. Wspólnie z nim może Pani znaleźć rozwiązanie tego problemu.
Pisanie o swoich uczuciach i myślach daje szerszy wgląd we własne wnętrze. Jeśli czuje Pani, że w ten sposób będzie Pani mogła poprawić swoje samopoczucie lub podzielić się swoimi problemami z innymi, by mogli Panią lepiej zrozumieć, to uważam, że warto spróbować. To od Pani zależy, czy będzie Pani chciała podjąć się tego zadania i czy przyniesie ono dla Pani pozytywne rezultaty.

Pozdrawiam

0

Szanowna Pani,

pomysł z pamiętnikiem dobry jest, dla Pani wskazana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna łącznie z farmakoterapią. To, co Pani zapisze w pamiętniku, mogłaby Pani przepracować z psychoterapeutą, proszę się nie zrażać do formy pomocy, ponieważ są różne podejścia psychoterapeutyczne, Depresja jest chorobą wymaga systematycznego leczenia, nie jest to wstyd, nie można zwolnić z pracy pracownika, który choruje na depresję, podobnie jak ktoś, kto ma chore serce, czy astmę. Może Pani skorzystać z leczenia w oddziale. Obniżony nastrój spowodowany jest negatywnymi myślami odnośnie siebie, innych i przyszłości - co powoduje beznadziejność w życiu, brak sensu istnienia, zawężenie sytuacyjne.
Psychoterapia CBT (poznawczo - behawioralna), jest to metoda leczenia zaburzeń lękowych, nerwicowych i depresyjnych, o określonej strukturze, ukierunkowana na cele i problemy pacjenta "tu i teraz", terapeuta i pacjent współpracują razem nad zidentyfikowaniem i zrozumieniem problemu w kontekście związku, jaki występuje pomiędzy myślami, emocjami i zachowaniem danej osoby. Proces terapeutyczny polega na modyfikacji sposobu myślenia i przekonań - to wpływa na rodzaj i natężenie odczuwanych emocji oraz zachowanie.
W Pani przypadku odpowiednio dobrane leczenie (psychoterapia), może być szansą na poprawę samopoczucia i zmniejszenie objawów.
Życzę Pani wytrwałości w leczeniu i jestem przekonana, że odzyska Pani możliwość odczuwania radości.
Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty