Witam!
Sprawa wizji w stanie tzw. śmierci klinicznej bardziej dotyczy filozofii, mitomanii i pokrewnych, podbarwionych nieco zabobonem doktryn. Czasem opowieści noszą charakter wspomnień marzenia sennego, bardziej fantazji niż rzeczywistości. Im większy polot lub skłonność do fantazjowania tym barwniejsze opowieści. Co ciekawe prawie zawsze jest jakiś element mistycyzmu i stąd te relacje budzą moje wątpliwości. To jest podobne jak cofanie w czasie w trakcie seansu hipnotycznego: przy przekroczeniu bariery czasu i cofnięciu do poprzednich żyć, prawie wszyscy są z klasy wyróżnionej, wysoko postawionej szlachty, elity, ważnych osobistości, gdzie jak wiadomo plebsu było wielokrotnie więcej - a jednak szlachta. Przypomina to nieco katatymię, czyli spojrzenie życzeniowe - wolimy być kimś!
Ze wspomnieniami z okresu "śmierci klinicznej" jest podobnie: "nam przekazano informację, my tego jesteśmy godni, nas do tego wybrano".
Uprzedzam, że mogę się mylić, ale na razie tego nie da się zweryfikować!!!
Pozdrawiam i życzę dalszych dociekań
W. Łuczkowski.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
