Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (874 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (402 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Czy to depresja? Jak sobie z tym poradzić?

Witam. Mam na imię Agnieszka, mam 18 lat. Rok temu dowiedziałam się o tym, że cierpię na chorobę przewlekłą. Od tego czasu, coś we mnie pękło. Oczywiście wśród znajomych uśmiecham się, słucham, śmieję, właściwie wyglądam jakby nic mnie to nie dotknęło. Za to w środku czuję, jak wszystko powoli się we mnie sypie. Nie umiem sobie z tym poradzić. Kiedy wstaję każdego dnia, czuję, że nie chcę już wychodzić, wymyślam różne dolegliwości, żeby tylko móc zostać w domu, a potem spędzam godziny na łóżku, płacząc. Przez to tworzę sobie kolejne problemy, tym razem ze szkołą i zapędzam się w koło, bojąc do niej wrócić. Kiedy już wychodzę do ludzi, mam z kolei wrażenie, że oni wszyscy patrzą na mnie inaczej, boję się zagadywać normalnie, tak jak dawniej, mam wrażenie, że w kółko mówią coś za moimi plecami, że nikt mi nie wierzy.

Zaczynam mieć myśli samobójcze, nie dlatego, że czuję się źle sama ze sobą, ale dlatego, że mam wrażenie, iż przeszkadzam wszystkim ludziom naokoło mnie. Stykam się też z tym, że to co dawniej sprawiało mi tak wiele przyjemności, jest teraz dla mnie niczym, a nie umiem znaleźć czegoś, aby to zastąpić. Czuję się jakby mi czegoś brakowało. Żyję od tabletki do tabletki i nie umiem zobaczyć w jutrze niczego poza kolejnymi powodami do płaczu. Chciałabym wiedzieć, jak sobie z tym poradzić... i czy to może być depresja, czy raczej zwykła nastoletnia chandra. Chociaż nie wydaje mi się, żeby jakakolwiek chandra wpędzała człowieka do łóżka z poduszką przyciśniętą do twarzy na całe dnie.

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Witaj Agnieszko!

Objawy, które opisałaś, wskazują na depresję. Prawdopodobnie, informacja o przewlekłej chorobie była bodźcem, który z kolei wyzwolił dolegliwości typowe dla depresji.

Depresję leczy się za pomocą farmakoterapii i psychoterapii. Dlatego zachęcałabym Cię, abyś umówiła się na wizytę u psychiatry lub psychoterapeuty. Leki powinny przynieść stosunkowo szybką poprawę Twojego samopoczucia, jednak namawiałabym Cię, abyś nie ograniczała się wyłącznie do farmakoterapii. Myślę, że psychoterapia mogłaby okazać się pomocna nie tylko w walce z depresją, ale także w lepszym radzeniu sobie ze skutkami choroby, o której wspomniałaś. 

Namawiałabym Cię, abyś nie odkładała wizyty u specjalisty na później. Nieleczone objawy mogą się nasilać i coraz bardziej utrudniać Twoje funkcjonowanie. Myśli samobójcze, o których piszesz, są bardzo niebezpiecznym objawem, tym bardziej, jeśli towarzyszy im świadomość przewlekłej choroby.

Pozdrawiam Cię ciepło.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak poradzić sobie z depresją?

Mam 55 lat, od 3 lat jestem na emeryturze. Mieszkam w małym domku pod Warszawą, bardzo ładnym. Mam męża, którego chyba kocham, ale jest to miłość raczej z rozsądku. Za jego dobroć i spokój. Moja córka ma 27 lat, pracuje i i pisze pracę magisterską. Powinnam być szczęśliwa. A jednak tak nie jest. Jestem bardzo nerwowa. Od dziecka obgryzam paznokcie. Wstydzę się tego, ale nie potrafię przestać. Zachowuję się jak małe dziecko, ciągle płaczę, nie dopuszczam do siebie jakichkolwiek uwag. Zaraz się denerwuję. Męczę siebie i wszystkich wokół siebie. Odrzuciłam pomoc mojej Mamy. Wiem, że ją krzywdzę, ale nie potrafię już znaleźć z nią wspólnego języka. Przepaść jest coraz większa i większa. A wszystko przez tę miłość. Zakochałam się w moim kuzynie, mając 16 lat, i całe życie dostosowałam do niego, i tak jest do dzisiaj. Codzienne czekanie na telefon. Rozmowy, a czasami spotkania. Od roku mieszkają niedaleko mnie. Spędzałam ostatnio u nich dużo czasu, a nawet czasami chyba zbyt dużo. Ale to jest jak magnes. Możliwość przebywania w towarzystwie kuzyna i rozmawiania z nim, to jest dla mnie najważniejsze. Nie potrafię bez niego żyć. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie to, że zaczęłam z nim pić wódkę i moja Ciocia postawiła mi ultimatum, że jeżeli napiję się z nim kieliszek, to przestanie ze mną rozmawiać. I tak się stało. A moja reakcja na to była okropna. Przedwczoraj próbowałam sięgnąć po jakiekolwiek leki, ale tego nie zrobiłam, trochę się bałam. Ale zrobiłam coś głupszego. Zadzwoniłam do kuzyna i powiedziałam, że łyknęłam proszki na sen i bardzo źle się czuję. O czym oczywiście dowiedziała się moja Ciocia. Przyleciała moja Mama, z którą oczywiście nie chciałam rozmawiać. Przyleciał mój kuzyn. Chciałam rozmawiać z moją Ciocią, ale ona mnie nie chce znać. Życie straciło dla mnie jakikolwiek sens. Prosiłam, błagałam o pomoc, ale moja Ciocia była bezwzględna, nie chciała podejść do telefonu. Wczoraj spakowałam kilka rzeczy, wyszłam z domu i postanowiłam do niego nie wracać. Chciałam, żeby mnie wszyscy szukali. Szukałam pomocy, ale jej nigdzie nie znalazłam. Zrozumiałam, że tak naprawdę to człowiek jest sam ze swoimi kłopotami. Dlatego też weszłam na Waszą stronę, może Wy mi pomożecie. Ewunia

KOBIETA, 55 LAT ponad rok temu
Mgr Joanna Żur-Teper
60 poziom zaufania

Witam!
Z Pani wypowiedzi wnioskuję, że kłopoty wynikają z nieprawidłowych relacji z otoczeniem. Z listu wynika, że ciocia jest dla Pani bardzo ważną osobą – domyślam się, że jej zdanie jest dla Pani ważne. Z drugiej strony pisze Pani, że ciocia zabroniła pić alkohol z kuzynem, mimo to złamała Pani ten zakaz. Może to wynikać z dwóch przyczyn: uzależnienie lub chęć zwrócenia na siebie uwagi. Na to drugie mogą wskazywać sytuacje, o których Pani pisze – okłamanie kuzyna i wyprowadzka z domu. Chęć zwracania na siebie uwagi jest objawem zaburzonych relacji.
Pisze Pani, że całe życie dostosowywała się do kuzyna. Z tego mogą wynikać nieprawidłowe relacje z otoczeniem - czekanie na telefon, spotkania zapewne Panią pochłaniają i nie zwraca Pani uwagi na innych ludzi.
Pomóc może zwrócenie się do bliskich osób. Być może warto tymczasowo odłożyć na bok problemy z ciocią i kuzynem, i z większą uwagą podejść do męża i córki. Bardzo ważne są pierwotne relacje z rodzicami - proszę spróbować zbliżyć się do mamy. Z tego, co Pani pisze, mama oferuje swoją pomoc - warto rozważyć jej przyjęcie.
Szczera rozmowa, wyrażenie swoich uczuć i potrzeb jest kluczem do poprawnych relacji – dlatego proponuję od tego zacząć. Jeżeli to nie pomoże, warto udać się do psychologa i rozważyć rozpoczęcie psychoterapii.
 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak można poradzić sobie z depresją?

Są dni, kiedy jestem rozdrażniona, mam bardzo wysokie tętno - 95, czuję jak w środku mnie serce mi wali, w nocy mam lęki, słabo mi jest, jest taki czas, że czuję się dobrze, a za parę dni to mnie dopada. Byłam u lekarza, zapisała mi afobam, ale pomimo że go biorę, to i tak jestem słaba, bóle głowy, ciśnienie mam w normie - 130 na 70, tylko to tętno wysokie, mam 31 lat i nie wiem, do jakiego lekarza się zwrócić, aby mi pomógł.

KOBIETA, 31 LAT ponad rok temu

Szanowna Pani,

Opisane przez Panią objawy wskazują bardziej na zaburzenie lękowe niż depresję, jednak ostateczną diagnozę stawia zawsze lekarz psychiatra po dokładnym zebraniu wywiadu i zbadaniu pacjenta. Powinna Pani, nie zwlekając, udać się do lekarza psychiatry, który zweryfikuje przyczynę Pani dolegliwości i w zależności od postawionego rozpoznania ustali plan dalszego postępowania. Taktyka postępowania jest bowiem różna w przypadku nerwic, zaburzeń lękowych, a różna w przypadku depresji. Myślę, że przyjmowanie afobamu bez dokładnego rozważenia podłoża problemu jest strategią krótkoterminową. Dlatego też doradzam w najszybszym możliwym terminie udanie się na wizytę do Poradni Zdrowia Psychicznego.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty