Czy to, że mam złe wyniki w nauce i nie mogę się skupić może być spowodowane depresją?

Więc mam 14 lat i szczerze mówiąc to załamały mnie moje oceny na 1 semestr. Rodzice pewnie mnie okrzyczą. Mama już nie raz mówiła, że nie ma zamiaru się za mnie wstydzić, a teraz znowu musi. Chce, żeby moi rodzice wreszcie mogli mi z uśmiechem na twarzy powiedzieć "Córko jestem z ciebie dumny/a". Tak bardzo tego chcę, ale nie umiem się przyłożyć do nauki, próbuję dawać z siebie wszystko, ale to na nic. Nie mam zapału, po prostu nie mogę wstać i zajrzeć do książki, mimo że nie mam co robić. Chcę również iść na medycynę, jednak moje oceny pozastawiają wiele do życzenia... Powoli nie wiem czego chcę, a swoje marzenie o byciu lekarzem chyba porzucę. W dodatku moja przyjaciółka zmienia szkołę i ogólnie się wyprowadza, powiedziała, że nie chce z nikim utrzymywać kontaktu, również ze mną. Nie chcę stracić przyjaźni z nią, natomiast chłopak, który mi się podoba ma dziewczynę. Dręczy mnie nie mal wszystko, ale najbardziej mina zawiedzionych rodziców. Od wczorajsza mam myśli samobójcze - uważam, że osób takich jak ja jest wiele i to czy umrę nie zrobi wielkiej różnicy, chce mi się płakać. Jutro mam zamiar iść do szkolnego psychologa. Czy jest możliwość depresji? Wiem moje powody są błahe, jednak nie daję rady...

KOBIETA, 14 LAT ponad rok temu

Agresja u dzieci autystycznych

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o agresji u dzieci autystycznych.

Witam!
Problemy w szkole i lęk przed reakcją rodziców mogą wywoływać trudności z koncentracją, poczucie niepokoju oraz wpływać na obniżenie nastroju. Dobrze, że zdecydowałaś się na wizytę u psychologa. Taka pomoc i wsparcie mogą dać Ci możliwość poradzenia sobie z obecnymi trudnościami.
Sądzę, że mogłabyś również porozmawiać z rodzicami, zanim dowiedzą się o Twoich problemach w szkole od kogoś innego. Warto, żebyś powiedziała im nie tylko o trudnościach w nauce, ale także o tym, czego potrzebujesz od nich - zainteresowania, wsparcia i pomocy w trudnych chwilach. Możesz napisać do nich list, w którym opiszesz swoje samopoczucie, lęki i oczekiwania względem rodziców. Warto spróbować, bo rodzice prędzej czy później dowiedzą się o Twoich ocenach.
Myślę, że nie należy rezygnować z marzeń, to one mobilizują do działania i pokonywania przeszkód. Chcesz studiować medycynę, to piękne marzenie. Dążenie do jego realizacji może pozwolić Ci wpłynąć na swoją sytuację w szkole i kontakty z rodzicami. Możesz z nimi porozmawiać, np. o dodatkowej pomocy, kursach lub korepetycjach, które mogłyby pozwolić Ci nadrobić zaległy materiał i poprawić stopnie.

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty