Mam rodziców alkoholików i prześladują mnie myśli samobójcze

Mam prawie 16 lat i chociaż wiem, że jestem jeszcze dzieckiem, to nie mam siły zmagać się z codziennością. Mam rodziców alkoholików, którzy praktycznie się mną nie interesują. W zasadzie nie mam strasznych problemów, ale zwyczajnie uważam, że życie nie jest mi pisane. Nie chcę mi się nic kompletnie robić w kierunku, aby było dobrze. Nawet jeśli już chcę coś naprawić to i tak mi się to nie udaję. Nie chcę mieć takiego losu jak moi rodzice, a wiem, że jest to bardzo możliwe, ponieważ nie widzę swojej przyszłości. W szkole jest tragicznie. Nie chcę mi się zmagać z nawet najmniejszymi problemami, ludzie zawsze uważają mnie za osobę ponurą, która nigdy się nie śmieje, ale ja nie lubię się śmiać, w sumie nawet nie potrafię. Codziennie przez moją głowę przechodzą myśli samobójcze, które mnie strasznie męczą. Czasami się okaleczam, nie mam w nikim wsparcia. Nic mi dotychczas nie wychodziło, a więc co będzie dalej, wiem że nie będzie lepiej.

KOBIETA, 15 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje Relacje z rodzicami i teściami

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam! Powoli wkraczasz w dorosłe życie. Sytuacja w domu nie sprzyja pozytywnemu postrzeganiu przyszłości, a z opisu wnioskuję, że rodzice nie pomagają Ci w rozwiązywaniu jakichkolwiek problemów. Myśli, które przychodzą Ci do głowy, w tej sytuacji są reakcją na trudności, z którymi się borykasz. Młody człowiek, mimo poczucia, że jest samodzielny, potrzebuje wsparcia rodziców, ciepłego słowa, pomocy. Jeśli tego nie uzyskuje, sam musi radzić sobie z problemami. Wtedy też można znaleźć się w błędnym kole - problemy w domu powodują zmiany w zachowaniu i nastroju, rówieśnicy i otoczenie odbierają to jako przejaw wycofania, niechęci, odsuwają się, a to powoduje narastanie problemów i coraz silniejsze poczucie osamotnienia. Sądzę, że możesz mieć w przyszłości powody do radości i czuć się szczęśliwą. Wiele będzie zależało od Ciebie, jeśli sama dasz sobie szansę na poprawę sytuacji. Pierwszy ważny krok już zrobiłaś - napisałaś ten list. Jest godne podziwu, że mimo takich trudności chciałaś się podzielić z inną osobą swoimi problemami i pomimo poczucia, że nic się nie zmieni w Twoim życiu - zaryzykowałaś. Uważam, że jesteś bardzo odważną osobą i możesz wiele zdziałać, by móc poprawić swoje samopoczucie i jakość życia. Polecam Ci skorzystanie z pomocy Fundacji Dzieci Niczyje, która zajmuje się sprawami osób nieletnich proponując zarówno wsparcie i pomoc psychologiczną, jak również interwencję do odpowiednich organów państwowych. Warto, żebyś spróbowała kontaktu telefonicznego (116 111 - telefon bezpłatny) lub mailowego z fundacją. Może w ten sposób uzyskać zarówno pomoc psychologa, możliwość porozmawiania o problemach, jak i poradę prawną czy wsparcie w działaniach mających na celu zmianę Twoich warunków bytowych. Zachęcam Cię do skorzystania z tej pomocy, bo może się okazać to szansą na poprawę Twojej sytuacji. Jesteś bardzo dzielną osobą i wierzę w to, że dasz sobie radę. Pozdrawiam

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Witam Cię Serdecznie,

To smutne, że nie możesz liczyć na codzienne wsparcie Rodziców.
Proszę nie zostawaj z tym sama!

Poproś o pomoc zaufaną osobę dorosłą, to może być sąsiadka, zaufany nauczyciel, by pomogli Ci, bo Ty jesteś w porządku i Tobie potrzebna jest pomoc.
Skontaktuj się z Ośrodkiem Interwencji Kryzysowej, np. w Krakowie, pod nr 12 421 92
82, gdzie całodobowo i bezpłatnie uzyskasz potrzebne wskazówki i wsparcie specjalistyczne..

Życzę Ci tego, czego najbardziej teraz potrzebujesz,
irena.mielnik.madej@gmailcom

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Myśli samobójcze i brak wsparcia u rodziców – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Brak chęci do życia i myśli samobójcze – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Nerwy, myśli samobójcze - co mam zrobić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Częsty płacz, myśli samobójcze - proszę o poradę – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Dlaczego, choć wiem, że muszę być twarda, pragnę tylko śmierci? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy psycholog szkolny o wszystkim mówi rodzicom? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Moi rodzice ciągle się kłócą – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Moja dobra koleżanka odebrała mi chłopaka, a ja mam teraz cały czas myśli samobójcze. Co robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Nie akceptuję swojej orientacji, mam myśli samobójcze - co robić? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Myśli samobójcze z powodu nieszczęśliwej miłości – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

Krytyczność, niepewność, brak wiary w siebie... Oto 6 oznak, że wychowywałeś się w toksycznej rodzinie!

Krytyczność, niepewność, brak wiary w siebie... Ot

Zmarła Katarzyna Łukasiewicz. Założycielka Fundacji Oswoić Los

Zmarła Katarzyna Łukasiewicz - założycielka lubels

Wybierz najstarszą kobietę i odkryj ukryte cechy charakteru. Prosty test może wiele ujawnić

Kiedy patrzymy na innych, to, co widzimy, często m

Moi rodzice się rozwodzą, mam myśli samobójcze - czy to depresja?

Witam. Mam na imię Ada chodzę do 3 kl. gimnazjum. Niepokoi mnie mój stan psychiczny, a może jednak wszystko jest ok? Zacznę od opisania tego wszystkiego. Zaczęło się to dość dawno - smutek, przygnębienie, myśli samobójcze jakieś takie poczucie pustki, samotności, gniew, lęki podczas zasypiania, autoagresja - łagodna. Po paru tygodniach to przeszło, by znowu powrócić. Tym razem się niepokoję, ponieważ te "stany" trwają jeszcze dłużej niż poprzednio i są silniejsze, na pewno ten smutek jest silniejszy, znowu nawiedzają mnie myśli samobójcze. To pewnie ważne, więc to też napiszę - moi rodzice się niedługo rozwodzą, mam duże problemy w szkole - szczególnie z nauką, nie mam chłopaka, ludzie dookoła mnie słabo interesują. Jak kiedyś lubiłam wszelkiego rodzaju imprezy rodzinne to teraz nie mam na nie zupełnie ochoty. Proszę o jakąś radę. Pozdrawiam

KOBIETA ponad rok temu

Depresja Psychiatria Psychologia Zdrowie psychiczne

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam,

Dolegliwości, jakie odczuwasz wskazywać mogą na silne zaburzenia depresyjne.Zachowania autoagresywne, w tym samookaleczenie oraz myśli samobójcze wymagają interwencji specjalisty. Porozmawiaj koniecznie z rodzicami o swoich objawach i trudnościach. Musisz otrzymać profesjonalną pomoc terapeutyczna oraz farmakologiczną. Jesteś młodą osobą i możliwe, iż zaostrzenie obajwów nastąpiło na skutek procesów dojrzewania, jak również trudnej sytuacji rodzinnej. Niejednokrotnie rozwód rodziców stanowi dla dzieci źródło silnego lęku i destabilizacji. Poczucie osamotnienia, odrzucenia spotęgowane przez niepokój i brak poczucia bezpieczeństwa może doprowadzić do pojawienia się zaburzeń nerwicowych bądź depresyjnych. Nie możesz pozostać sama ze swoim problemem. Zwróć się o pomoc do najbliższych. Zawsze możesz też poprosić o wsparcie pedagoga szkolnego, a on będzie wiedział, gdzie możesz otrzymać konkretną pomoc.

Powodzenia i pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Smutek, spadek zainteresowania, myśli samobójcze - czy to depresja? – odpowiada Paulina Witek
Czy myśli samobójcze i przygnębienie to depresja? – odpowiada Lek. Bertrand Janota
Boję się chodzić do szkoły, mam myśli samobójcze! – odpowiada Joanna Moczulska-Rogowska
Czy przygnębienie i myśli samobójcze to depresja? – odpowiada Lek. Bertrand Janota
Jak przekonać mamę, żeby zabrała mnie do psychologa, bo mam myśli samobójcze, tnę się i chyba mam depresję? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Myśli samobójcze - jak je wyleczyć? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Myśli samobójcze i brak koncentracji - co robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Depresja... myśli samobójcze... okres przejściowy...? – odpowiada Mgr Joanna Kwiatkowska
W których zaburzeniach lękowych (nerwicach) występują myśli samobójcze? – odpowiada Paulina Witek
Depresja, czy okres dojrzewania? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

Samotność a depresja

Samotność jest uczuciem wyobcowania, poczuciem bra

Alkoholizm w rodzinie

Alkoholizm w rodzinie to choroba wszystkich jej cz

Rozbita rodzina a depresja

Rodzina jest jednostką, która ma zapewniać odpowie

Lek. Wiesław Łuczkowski Neurologia, Wrocław

umów wizytę

Lek. Jolanta Charewicz Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Michał Morąg Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Dr n. med. Tomasz Kucmin Psychiatria, Lublin

umów wizytę

Prześladuje mnie myśl, że kiedyś umrę - czy mam nerwicę?

Witam, Jestem 23-letnim mężczyzną i od około 2 tygodni prześladuje mnie myśl, że kiedyś umrę (jakoś nie mogę się z tym faktem pogodzić i nie przejąć się tym). Wkurza mnie to, że nie mogę się tej myśli pozbyć i wrócić do przejmowania się jedynie sensownymi problemami. Sama ta myśl, która przyciągnie też czasem inne negatywne myśli, wzbudza we mnie niepokój ("ciężar" na brzuchu, muszę sobie czasem głębiej odetchnąć, czasem serce zaczyna szybciej bić), odbiera sporo zapału i radości z życia ("bo jak tu cieszyć się tym czy tamtym skoro i tak umrę" oraz psuje humor. Czy to nerwica czy nie, czy jeszcze nie? Ogólnie to jestem podatny na negatywne myśli i kiedy byłem młodszy to już coś takiego mnie dopadło, ale "przeszło". Boję się, że teraz może nie przejść. Powinienem spotkać się ze specjalistą? Z góry dziękuję za pomoc.

MĘŻCZYZNA, 23 LAT ponad rok temu

Neurologia Nerwica Psychiatria

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Pojawiające się myśli o śmierci wywołują u Pana lęk i powodują występowanie dolegliwości ze strony organizmu. Warto w tej sprawie skorzystać z pomocy psychologa lub psychoterapeuty.
Pisze Pan, że od dawna jest podatny na negatywne myślenie. Warto zatem podjąć się pracy nad swoim problemami i poprawić swoje samopoczucie oraz pewność siebie. Pomoc specjalisty może dać Panu możliwość sprawnego poradzenia sobie z trudnościami oraz powrót do równowagi psychicznej.

Pozdrawiam

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

nie ma gwarancji na życie, paradoksalnie, jeśli obawiamy się śmierci, nie otwieramy się na życie, wskazana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna jako metoda leczenia zaburzeń lękowych..

Pozdrawiam serdecznie