Depresja po raz kolejny. Co robić? Przeczekać?
Mam jedynie 17 lat, a już trochę przeżyłam... Kiedy po stracie bliskiej mi osoby stwierdzono u mnie stan lekkiej depresji, rodzina zbagatelizowała to. Było mi bardzo ciężko, jednak przyjaciele z czasem wyciągnęli mnie z dołka (choć nie ukrywam, że zajęło im to dużo czasu). Po raz kolejny sytuacja się powtórzyła po zmianie szkoły i przeprowadzce - nie mogłam odnaleźć się w nowym miejscu, ponownie sprawa zbagatelizowana i zwroty w moją stronę "małolacie się w głowie przewraca", ponownie dochodziłam do siebie bardzo długo, wpadłam w przykry nałóg, na szczęście mój chłopak wziął sprawy w swoje ręce i pomógł. Czuję, że ponownie nadszedł taki okres w moim życiu.... Od ponad pół roku nie śpię, nie jem (nabawiłam się bardzo poważnej anemii), całkowicie odizolowałam się od ludzi, od kilku tygodni przestałam też chodzić do szkoły, lękiem napawa mnie każde, choćby najmniejsze wyjście z domu. Nie wiem też, czy to pasuje do objawów depresji, ale tracę pamięć - często zdarza mi się zapomnieć ludzi, których znam dość dobrze (dziwię się, jak ktoś zaczepia mnie na ulicy, wita się). Przez mój brak energii zauważyłam, że odsunęli się przyjaciele. Rodzice po rozwodzie, mama, z którą mieszkam, ciągle w biegu, a kiedy uda mi się z nią porozmawiać, mówi "Nic Ci nie jest, jedz witaminki". Nie wiem, co robić. Czuję, że nie radzę sobie... ze sobą, jest coraz gorzej. Proszę o radę. Wiki.
