Wrażliwość na krytykę i niska samoocena - co robić?

Mam parę problemów, pewnie wydadzą wam się one błahe, ale ja sobie już z nimi nie mogę poradzić od dłuższego czasu, przez co moje życie jest takie smutne i brak w nim radości. Przede wszystkim za dużo rozmyślam o pewnych rzeczach. Analizuję, oczywiście nie dochodzę do jakiś rozsądnych wniosków, tylko się jeszcze bardziej zadręczam. Bardzo boli mnie krytyka, trenuję pewien sport od kilkunastu lat, jest (albo był) całym moim życiem, jednak trener tę pasję zniszczył. Byłam w tym naprawdę dobra, teraz przechodzę kryzys i fizyczny i psychiczny, trenerowi zdarza się powiedzieć parę przykrych słów, które siedzą mi w głowie, stale o nich myślę. Trener jest wybuchowy, to wiem, mówi dużo rzeczy zanim pomyśli, ale jego słowa bardzo mnie bolą. I ja z tym nie mogę sobie poradzić, bo trenowanie sprawiało mi ogromną radość, a teraz czuję, że się w tym duszę, od paru dni niby jest dobrze, ale jak tylko powie coś przykrego wiem, że to wszystko wróci. Chciałabym tego nie brać do siebie , teoretycznie wiem, że to co mówi to nieprawda, ale nie wierzę w siebie tak mocno żeby tego nie rozpamiętywać i nie płakać nocami przez to. Drugim problemem jest to że myślę że nie jestem nikomu do niczego potrzebna, nie mam chłopaka, czuję się bardzo samotna…

KOBIETA ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Emocje

Mgr Magdalena Boniuk Psycholog, Warszawa

56 poziom zaufania

Witam,
Ponieważ napisałaś, że od lat trenujesz, to rozumiem, że Twój trener stał się dla Ciebie przez ten czas dużym autorytetem. Niestety, tak już jest, że im ważniejsza jest dla nas osoba, tym bardziej ranią nas jej uwagi i gorzkie słowa. To, że zdajesz sobie sprawę, iż trener jest nerwowy nie wystarczy, aby radzić sobie z jego słowami krytyki. Masz prawo czuć się zraniona, kiedy słyszysz coś niemiłego. Aby sytuacja jakkolwiek mogła się zmienić, powinnaś postarać się wyznaczyć granice szacunku, na jaki w pełni zasługujesz. Trener ma prawo ocenić Twoją pracę, ale nie ma prawa Cię np. poniżać.
Nie opisałaś dokładnych sytuacji, które wywołują w Tobie przygnębienie, ale warto, abyś sama je przeanalizowała pod tym kontem.Tam gdzie należy Ci się szacunek, a go nie otrzymujesz musisz o niego zawalczyć. Kwestia samotności jest bardzo często poruszana wśród zawodowych sportowców, lub innych grup ludzi, którzy poświęcają wiele czasu na czynności zawodowe.
W życiu należy pamiętać o równowadze we wszystkim co się robi. Jeżeli o niej zapominamy, to w pewnym momencie okazuje się, że coś tracimy...
Być może poświęcasz zbyt wiele czasu na treningi, przez co jesteś odizolowana od swoich rówieśników i rozrywek, które są nieodłącznym elementem ludzi w Twoim wieku.
Wybór jednak należy do Ciebie. Sama musisz zadecydować co jest ważniejsze i czy możesz te swoje potrzeby jakoś pogodzić. Najważniejsze w tym wszystkim jest, abyś swoich wyborów dokonywała świadomie.

Serdecznie pozdrawiam,
Magdalena Boniuk

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba odbudować, tak żeby była optymalna i stabilna. Wiele czynników składa się na poczucie własnej wartości, takich jak; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie.
Przydałaby się pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi Pani zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego.
Pozdrawiam serdecznie