Jak sobie poradzić z nieśmiałością i niską samooceną

Witam! Mam 19 lat i nie wiem jak mam to opisać, jestem bardzo nieśmiały i mam niską samoocenę. Przez to mam mało znajomych, tylko kilku kolegów, z którymi się czasami spotykam. Nie rozmawiam w ogóle z żadnymi dziewczynami, a bardzo chciałbym jakąś poznać i się z nią zaprzyjaźnić. Nie wiem dlaczego, ale się boję, czasami się trzęsę i zaczynam pocić i nie umiem nic powiedzieć i nie wiem jak z tym sobie poradzić. Nawet przez Internet nie umiem nawiązywać znajomości, bo nie wiem co napisać. Boję się, że napiszę coś głupiego. Przez to coraz bardziej siebie nie lubię i obwiniam o wszystko. Jak mam sobie z tym poradzić? Już zaczynam w to wątpić, że mi się to uda, proszę o pomoc

MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Witam!

Nieśmiałość to poważny problem, gdyż wiąże się zwykle z silnym lękiem przed ośmieszeniem, co ogranicza kontakty z innymi ludźmi. Jednak najważniejsze jest to, że z nieśmiałością można walczyć i przełamać swoje ograniczenia. Napisałeś bardzo mało o sobie, dlatego trudno jest zaproponować Ci sposób, który na pewno poskutkuje. Sądzę, że na początek warto, żebyś zaczął od polubienia siebie. Każdy z nas ma lepsze i gorsze dni, samoocena może się wahać. Ale kiedy lubisz siebie, łatwiej jest radzić sobie z takimi zmianami. Dlatego warto, żebyś poszukał w sobie cech, które Ci się podobają i wypisał je na kartce. Jeśli sam nie potrafisz takich znaleźć, lub jest ich bardzo mało, poproś o pomoc kogoś zaufanego, np. mamę lub rodzeństwo. Następnie wypisz te cechy, które trochę mniej Ci się podobają i zastanów się, jak możesz je zmienić, by były Twoimi atutami. Zacznij zmieniać swoje myślenie, np. zamiast "jestem milczkiem" - myśl "potrafię doskonale słuchać". Codziennie przeglądaj listę swoich pozytywnych cech i staraj się zmieniać te mniej lubiane przez Ciebie w pozytywy. Będzie to Twoja własna praca nad samooceną. Codziennie postaraj się spędzić trochę czasu na "lubieniu siebie". Próbuj, w miarę swoich możliwości, nawiązywać kontakty z ludźmi. Możesz spróbować przez Internet. Na początek będzie to bezpieczny teren. Spróbuj na chwilę zapomnieć o tym, co powinieneś napisać a zacznij myśleć, co chciałbyś powiedzieć drugiemu człowiekowi. Nie zamykaj się przed innymi stwierdzając, że powiesz coś "głupiego", bo wtedy wszystko, co powiesz, może Ci się wydawać głupie. Każdy z nas ma tematy, w których czuje się dobrze, np. filmy, książki, sport, samochody, itp. Poszukaj takich tematów, wypisz je sobie i zastanów się, jak mógłbyś z kimś poprowadzić rozmowę na takie tematy. Możesz poszukać for tematycznych, gdzie odnajdziesz interesujące Cię zagadnienia i ludzi, z którymi będziesz mógł o nich pogadać. Możesz poszukać form lub czatu, gdzie piszą ludzie nieśmiali. W ten sposób przekonasz się, że nie jesteś sam, a zarazem będziesz mógł poznać sposoby radzenia sobie z tym problemem innych osób. Masz kolegów, więc staraj się z nimi rozmawiać. Bliskie osoby stwarzają bezpieczną atmosferę, dlatego dobrze na nich potrenować umiejętności społeczne. Spróbuj nawiązywać rozmowy z bliskimi i w ten sposób ucz się. Potem tę wiedzę możesz wykorzystywać w kontaktach z innymi, nieznajomymi osobami. Poszukaj również możliwości skorzystania z kursów i treningów umiejętności społecznych, radzenia sobie ze stresem oraz lękiem, komunikacji interpersonalnej. Są to zajęcia, na których będziesz mógł poznać sposoby radzenia sobie w sytuacjach społecznych, ćwiczyć swoje umiejętności, ale także poznawać nowych ludzi i nawiązywać relacje. Warto skorzystać z takich możliwości. Polecam Ci także korzystanie z poradników psychologicznych na temat komunikacji interpersonalnej oraz umiejętności społecznych. Twoja własna praca w połączeniu z treningami może być dla Ciebie możliwością poradzenia sobie z problemem nieśmiałości. 

Pozdrawiam

0

Witam,

poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba odbudować, tak żeby była optymalna i stabilna. Wiele czynników składa się na poczucie własnej wartości, takich jak; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie. Przydałaby się pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi Panu zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego.
Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty