W tym okresie życia dzieciom zdarzają się nocne lęki (także związane z koszmarami sennymi). Bywa także, że lęk związany z jakimś koszmarem czy zdarzeniem uogólnia się i dziecko wybudza się co noc o podobnej porze.
Warto przyjrzeć się czy w Waszym życiu pojawiły się ostatnio jakieś zmiany mniejsze lub większe (mam wróciła do pracy, przeprowadzka, samodzielne spanie dziecka, gaszone na noc światło, rodzeństwo, żłobek itp). Być może warto także zwrócić uwagę na dietę córeczki (szczególnie przed snem).
W podobnej sytuacji zmiana powinna następować stopniowo, ale konsekwentnie. To znaczy, gdy córcia płacze warto reagować, jednak nie ulegać "żądaniu" długiego noszenia na rękach. Szczególnie, że potem Malutkiej może być trudniej nauczyć się zasypiać, gdy nie czuje ciepła opiekuna, kołysania itp. Dlatego cenne jest utulenie córeczki, gdy się boi, ale nauczenie jej samodzielnego zasypiania w łóżeczku (np poprzez nie branie na ręce, ale przytulenie w łóżeczku, głaskanie przez chwilę itp). Początkowo często jest to trudne i wymaga dużej cierpliwości, jest to jednak możliwe do osiągnięcia.
Szanowna Pani,
Opisywana przez Panią sytuacja rzeczywiście musi być dla Państwa wszystkich bardzo męcząca.
Trudno spekulować, co może leżeć u podłoża trudności przeżywanych przez dziecko bez znajomości sytuacji i możliwości osobistej rozmowy z każdym z Państwa.
Zdecydowanie sugerowałabym poszukanie pomocy psychologa specjalizującego się w terapii rodzin z malutkimi dziećmi.
Być może u małej pojawiają się jakieś lęki, koszmary senne; może się zdarzyć rzeczywiście, że tęskni za tatą lub boi się, że go nie ma. Ale to są tylko spekulacje, oparte na krótkim opisie sytuacji.
Ważniejszym pytaniem niż "dlaczego" jest pytanie "co można zrobić, by się to zmieniło". Niewykluczone, że wystarczy jakaś prosta interwencja/zmiana w ciągu dnia lub nocy żeby zmienić pojawiające się trudne zachowanie. Odpowiednio dobrany specjalista, po przeprowadzeniu gruntownego wywiadu z Państwem na temat harmonogramu dnia oraz obserwacji dziecka będzie w stanie zaproponować odpowiedni tok działania aby wyeliminować pełne strachu pobudki i zapewnić Państwu wszystkim spokojny sen, czego gorąco życzę.
śpi tyle ile potrzebuje w tym wieku niestety często sen jest zburzony nie ma prostych rozwiązań. trzeba to przetrwać tylko cierpliwość w odkładanie do łóżeczka pomoże.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Wspólne spanie dziecka z rodzicami a wpływ na jego rozwój – odpowiada Dr Katarzyna Sitnik-Warchulska
- Jak nauczyć 9-miesięczne dziecko spania w oddzielnym łóżku? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Problemy ze snem w nocy dwuletniego dziecka – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
- Jaki jest powód histerii dziecka podczas przebudzenia? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
- Przyzwyczajanie dziecka do spania w łóżeczku – odpowiada Milena Lubowicz
- Jak jej pomóc, by przesypiała całą noc? – odpowiada mgr Jacek Romański
- Dlaczego moje 9-miesięczne dziecko budzi się w nocy? – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
- Czy spanie z dzieckiem jest dobrym rozwiązaniem? – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska
- Jak nakłonić roczne dziecko, żeby spało w swoim łóżku? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Dlaczego dziecko boi się spać w łóżeczku? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska