Witam Panią,
Opisała Pani szereg zachowań, które wskazują, że dziecko istotnie próbuje zwrócić na siebie Pani uwagę. Przyczyn może być wiele. Proszę rozważyć czy w ostatnim czasie wydarzyło się w Waszym życiu coś, co mogło spowodować, że córka ma poczucie, że stała się niej ważna. Czasem to narodziny drugiego dziecka, zmiana w relacji małżeńskiej/partnerskiej (rozstanie), rozpoczęcie pracy przez rodzica itp. Wówczas zachowania dziecka, jakie Pani opisuje, są próbą poradzenia sobie ze zmianą.
Ponieważ córka jest w wieku szkolnym, zmiana w zachowaniu może być spowodowana sytuacją szkolną, jakąś trudnością, z którą nie może sobie poradzić. W tej sytuacji warto porozmawiać z wychowawczynią czy pedagogiem, być może jest coś, co zwróciło też ich uwagę.
Z drugiej strony dzieci w wieku córki zaczynają już manifestować potrzebę autonomii, chcą być decyzyjne i niezależne, powodując nieprzyjemne sytuacje w relacji z rodzicem i za wszelką cenę domagając się uznania swoich praw i dążeń. Dzieci uczą się przez naśladownictwo, obserwując zachowania innych. Dlatego proszę zwrócić uwagę, jakie programy telewizyjne ogląda córka, czy przypadkiem nie są one źródłem i wzorem zachowań.
Proszę pomyśleć, w jaki sposób do tej pory reagowała Pani na podobne zachowania córki. Być może odkryje Pani jakiś schemat swojej reakcji, który warto zmienić (np. skoro nie chce iść do sklepu, zgadzam się aby została, pod warunkiem, że zrobi w tym czasie coś pożytecznego i sama będzie mogła zdecydować co to będzie). Warto też pamiętać, że dzieci lubią możliwość wyboru, zatem dajmy im szansę zdecydować czy bluzka żółta czy różowa itp. To pozwala im czuć się bardziej "dorosłymi", a jak wiadomo, dorosłym nie uchodzi zachowanie małego dziecka :)
Gdyby te sposoby nie dały żadnego rezultatu, warto poradzić się psychologa. Na pewno razem osiągniecie pożądaną zmianę.
Pozdrawiam Panią serdecznie
