Dzień dobry Pani.
Wiekiem ani czasem trwania znajomości wszystkiego wytłumaczyć się nie da, ale na pewno mają one znaczenie. Proszę o tym pamiętać. Miesiąc spotykania się to naprawdę niewiele. To czas, kiedy dwie strony dopiero bliżej się poznają. To przestrzeń na doświadczanie iluzji i złudzeń oraz mierzenie się pomału z rzeczywistością - jaka wydaje mi się ta druga osoba, jak sobie ją wyobrażam, jak "wypada" ona w kontekście moich ideałów oraz jaka jest w realności. Pani mocno się otworzyła przed swoim kolegą i wydaje mi się, że na ten moment tego właśnie Pani potrzebuje - przestrzeni na wyrażanie siebie, różnych uczuć, doświadczanie akceptacji oraz przyjmowanie kolegi takim, jaki on dla Pani jest. W tym momencie wydaje mi się, że więcej nie trzeba. Na "określanie się" przyjdzie czas. Jedni potrzebują go mniej, inni więcej. Miesiąc to krótko. Ważne, że Pani czuje, że jest on dla Pani bliski i dobrze się Pani z nim czuje. Może mu Pani to powiedzieć. Wydaje mi się, że jest Pani wrażliwą osobą, świadomą obecności wielu emocji i stanów w sobie, również swoich pragnień. Czasem jednak jest tak, że coś nam utrudnia realizację naszych pragnień w pełni. Może to być np. lęk. Nieraz ten lęk czujemy. Innym razem nie. Wtedy, zamiast niego, pojawić się mogą inne przeżycia, które nas przed nim chronią. Może to być i pustka, i odrętwienie, i "znieczulenie" itp. Proszę dać sobie czas, obserwować swoje przeżycia i wsłuchiwać się w siebie. Huśtawki w początkach bliższej znajomości czy rodzącej się intymności mogą być czymś zupełnie naturalnym. Jeśli jednak Pani czuje, że "kwestia jest głębiej" w Pani, może się Pani kiedyś bliżej przyjrzeć tym wątkom podczas jakiejś pracy nad sobą, niekoniecznie w terapii. Pozdrawiam.
