Dlaczego odczuwam blok umysłowy?

Witam. Mam na imię Dawid, mam 21lat. Zastanawiam się z jaką chorobą/chorobami mogę mieć do czynienia. Postaram opisać objawy, które są dla mnie uporczywe. Nie potrafię logicznie myśleć ani w domu ani na studiach. Czuję się jakby coś blokowało mój umysł, mam problemy z liczeniem w pamięci, nie mam w ogóle wyobraźni, przy próbie wyobrażenia sobie czegoś z zamkniętymi oczami nie jestem w stanie stworzyć żadnego obrazu. Czuję się otępiały, rozmawiając z kimś potrafię w połowie zdania się zblokować i nie pamiętam co mówiłem ani co mam powiedzieć. Obejrzałem sporo filmów, a podczas rozmowy ze znajomą na pytanie 'A jaki film byś polecił?" nie bylem wstanie przytoczyć choćby jednego tytułu. Czytając książkę, czy ucząc się na zajęcia nie pamiętam co było na początku strony i musze tracić czas na powtórne czytanie tego samego... Materiał jaki został mi przedstawiony na zajęciach w przeciągu 3 lat studiowania "jednym uchem wpadł a drugim wyleciał" praktycznie nic nie zostało w mojej pamięci. Pisząc ten tekst zastanawiam się jak mam to wszystko ująć i stwarza mi to ogromny problem. Rzeczy które wykonuję w domu lub na studiach przychodzą mi z wielkim trudem przez to, że brak mi wyobraźni oraz zdolności do koncentracji Często sprawdzam wszystko po kilka razy i nie pamiętam np. czy zamknąłem samochód czy miałem cos zrobić itd. Moj umysł ciągle zajmują rozmyślenia nad rożnymi rzeczami. Czasem popadam w ten stan tak bardzo ze idąc po chodniku odcinam się od świata i "budzę" się kilkadziesiąt metrów dalej. Wielki problem sprawia mi podróżowanie w komunikacji miejskiej, świadomość obecności i uczucie wzroku obcych ludzi sprawia mi dyskomfort. W grupie nie zabieram głosu, chyba ze musze nie jest to wynikiem nieśmiałości a raczej strachu przed tym ze znowu się zatnę w połowie zdania. Czuje ze "odcinam" się od świata i tracę znajomych. Czasami popadam w ogromny smutek doprowadzający mnie do płaczu i myśli samobójczych. Taki stan trwa kilka/kilkanaście dni a później powracam do stanu, w którym dominującym uczycie jest obojętność towarzysząca braku radości. Chciałbym związać się z kimś, jednak w tym stanie jest to niemożliwe. Na koniec dodam, że nie uprawiam żadnego sportu ani zbyt zdrowo się nie odżywiam. Mam dwa główne pytania jakie mnie nurtują pierwsze z nich to: "Co może mi dolegać?", a drugie :"Jak długo i z jakim skutkiem będzie się to leczyć?" Z góry dziękuję