Fobia szkolna. Co mam zrobić?

Mam 13 lat, chodzę do I gimnazjum. Od początku roku miewam problemy w szkole, typu lęki, obawy. Boję się, że zemdleję, mam dziwne uczucia itp. Na początku mówiłem sobie OK,  to tylko stres, tak zawsze bywa w nowej szkole, i wtedy zapisałem się do drużyny koszykówki. Na początku było tak, jak w szkole, ale potem była poprawa w szkole i na koszu, ale wypisałem się z kosza. Było dobrze, ale wszystko wróciło i znowu od ok. 2 tygodni nie chodzę do szkoły, ponieważ gdy jadę do szkoły mam dreszcze itp. i się wracam.

Dzisiaj miałem rozmowę z mamą i wychowawczynią - ona jak wszyscy nauczyciele uważa, że pewnie symuluję, że nic mi nie jest, że histeryzuję i mam chodzić do szkoły. Moja mama się zmartwiła i zrozumiała sprawę - 22 mam wizytę u psychologa, lecz to trochę długo, a ja mam problem teraz i nie wiem co mam zrobić. Chcę iść do szkoły, ale gdy w niej jestem, nie mogę się skupić na lekcji, na przerwach zamykam się w szatni. Denerwuje mnie to jak inni sobie biegają i się śmieją, a ja nie mogę, bo zaraz jest mi słabo itp. Mama myślała, że to coś ze zdrowiem fizycznym, ale miałem pełno badań i wszystko OK, więc to psychika. Wyczytałem, że to może być fobia szkolna. Takie uczucie mam też n.p. w kościele - maskara:(:(

Mama się wkurza, bo mówi, że muszę chodzić do szkoły. Ja to wiem, ale nikt nie może zrozumieć, że po prostu nie mogę. I jeszcze nauczycielka powiedziała, że jak nie pójdę jutro do szkoły, to dzwoni na policję, więc jest mi jeszcze gorzej. Z góry dziękuję i przepraszam za błędy, mam nadzieję, że mi doradzisz co mam zrobić. Pozdrawiam.

MĘŻCZYZNA, 13 LAT ponad rok temu

Czym różni się nerwica od innych zaburzeń psychicznych?

Witam!

Trudna sytuacja w szkole może dodatkowo powodować u Ciebie narastający lęk. Mama zaakceprowała Twój problem i stara się Ci pomóc. Powinieneś właśnie z mamą omówić sprawę wychowawcy i Twojego niepojawiania się na lekcjach. Mama może wpłynąć na wychowawce i pomóc Ci przetrwać okres do wizyty u psychologa.

Myślę, że regularna praca z psychologiem i zaangażowanie z Twojej strony, pozytywnie wpłyną na poprawę Twojego stanu psychicznego. Nauczysz się, jak sobie radzić w sytuacjach społecznych, będziesz miał szansę poznania przyczyny swoich lęków i zastanowienia się wspólnie z psychologiem, co możesz zrobić, by je zmniejszyć. Ważnym jest, aby takie spotkania rozpocząć jak najszybciej. W okresie wakacyjnym będziesz mógł przepracować wiele spraw, nie martwiąc się, że będziesz musiał iść do szkoły.

Może też pomyślisz o kontynuowaniu gry w zespole. Treningi z grupą uczą współpracy z innymi, pozwalają budować wzajemne zaufanie i nawiązywać trwałe przyjaźnie. Odnalezienie się w grupie rówieśniczej powinno Ci pomóc w zmniejszeniu napięcia emocjonalnego, a sport pozwala wyzbyć się negatywnych emocji w sposób akceptowany przez społeczeństwo.

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty