Gdzie jeszcze mam szukać przyczyny moich objawów?

mężczyzna, 34 lata, 79 kg, aktywny fizycznie (bieganie, rower, spacery), bez nałogów, odżywiam się zdrowo. ostatnio dzięki aktywności schudłem 7kg. jestem po konsultacji z internistą, wyniki badań podstawowych (krew, mocz) bardzo dobre. mój problem polega na złym samopoczuciu, ciągłym uczuciu zmęczenia i zamulania, nic mnie nie boli. zaczyna się rano kiedy wstaję, śpię różnie czasem 8 godzin, czasami nawet i 12, jednak najczęściej budzę się z bólem głowy i uczuciem zmęczenia, zdarza się że jestem zalany potem. mimo takiego snu mam wrażenie, że mógłbym spać dalej i przespać jeszcze pół dnia. wstaję z łóżka i zaczynam dochodzić do siebie, często kawa chwilowo podnosi moje samopoczucie. ból głowy trwa jakieś 30min po przebudzeniu, nie jest mocny ale uciążliwy, wypicie kawy go neutralizuje. co dziwne nie mam takich bólów głowy gdy wstaję rano do pracy (5:00) i śpię około 5-6 godzin. w ciągu dnia czuję się senny i zamulony, nie mam energii żeby podejmować jakieś inicjatywy, jak już coś robię to najczęściej się do tego zmuszam, nic nie przychodzi mi z radością i łatwością. mam wrażenie jakby organizm nie miał paliwa do działania. jedyne co podnosi mnie na duchu to wysiłek fizyczny, gdy już się zmuszę i go podejmę. najczęściej po bieganiu, spacerze czy jeździe na rowerze, odżywam, wraca energia. do końca dnia czuję się znacznie lepiej, mam więcej inicjatywy w sobie. niestety następnego dnia cały efekt znika i wszystko zaczyna się od nowa. bez sportu każdy dzień jest dniem straconym ale sport to też zmęczenie, więc nie da się uprawiać go codziennie, bo organizm musi się regenerować. wszędzie się mówi że aktywny tryb życia dodaje człowiekowi ogólnej energii i polepsza jego samopoczucie. patrząc z mojego punktu widzenia, jest raczej odwrotnie, w dłuższym przekroju odczuwam raczej pogorszenie nastroju. moje samopoczucie odbija się też na relacjach z innymi ludźmi, często na towarzyskich spotkaniach jestem aktywny tylko z początku, później się wyłączam, nie mam nic do powiedzenia, zaczynam zamulać, mózg nie ma energii żeby swobodnie tworzyć i wypowiadać zdania, siedzę tylko i słucham innych, zaczynam się czuć jak obcy i najchętniej odszedłbym gdzieś na bok. jeżeli wcześniej uprawiałem sport, to takie spotkania znoszę lepiej, jestem bardziej aktywny, czuję się dłużej dotleniony i mam więcej energii. w pracy jest podobnie, gorzej czuję się raczej na popołudniowych zmianach niż na rannych. na rannych jestem niewyspany, często po prostu zmęczony i czuję się jak zombie, w relacjach między ludzkich jest różnie w zależności od dnia ale z powodu niewyspania nie odczuwam takiego zamulenia. popołudniami najczęście odsypiam poranne zmęczenie. natomiast popołudniówki przechodzę ciężko, znowu zamuły i uczucie zmęczenia, są dni że nie mam siły z nikim rozmawiać, wtedy po prostu pracuję i unikam kontaktu. niestety podczas wykonywania pracy również czuję się zmulony i senny, mam wrażenie jakbym był w stanie półsnu, mimo to mogę utrzymać koncentrację i nie robić błędów. zdarzają się też dobre dni ale jest ich znacznie mniej, wtedy potrafię żartować i rozmawiać swobodnie z ludźmi. w zasadzie nie ma większego znaczenia czy jestem sam, czy wśród ludzi, w obu przypadkach czuję się źle i niekomfortowo. ogólnie rzecz biorąc mimo dobrej kondycji fizycznej, organizm ma jakieś braki w sferze psychicznej. osobiście nie odczuwam żebym miał jakieś problemy psychologiczne, nie mam wrażenia że potrzebuję pomocy psychologa. obserwując oraz analizując swoje zachowania i objawy wydaję mi się że problem leży jednak gdzieś indziej. dlatego pytam do jakiego lekarza powinienem się zwrócić lub jakie badania jeszcze zrobić żeby poradzić sobie z tymi dolegliwościami?