Jak leczyć chroniczne zmęczenie?

Witam, od ponad pół roku zmagam się z takimi problemami jak: chroniczne zmęczenie, mimo że śpię odpowiednio długo. Gdy tylko mam okazje idę spać, gdzie kiedyś mogłam zarywać noce bez problemu, teraz to nie jest możliwe a, od dwóch tygodni nietolerancja wysiłku - prowadziłam zajęcia fitness 3/4 razy w tygodniu i dodatkowo chodziłam na godzinne zajęcia na siłowni - teraz nawet po lekkiej rozgrzewce kręci mi się w głowie, robi mi się słabo, zalewa mnie gorący pot, dzwonienie w uszach i czuję jakbym zaraz miała zemdleć. Do tego dochodzą problemy jelitowe: ciągłe wzdęcia, zaparcia z biegunkami na przemian, odbijanie, śmierdzące gazy, ból brzucha, głośne przelewanie i kurczenie jelit, często brak apetytu naprzemian z napadami na jedzenie, nagłe parcia na stolec, najczęściej źle toleruję pszenicę. Ciągłe drżenie rąk, problemy z koncentracją i pamięcią. Miałam wykonywane badania na p/ciała przeciwko edomysium w klasie IgA i igG i glutaminazie tkankowej w klasie IgA jednak oba wyszły ujemnie, anty-tGT <2RU/ml, a samo IgA na poziomie 1,35g/L. W grudniu czeka mnie gastroskopia. Od dziecka mam łagodną anemię i alergię na cytrusy oraz orzechy laskowe, lecz ostatnimi czasy coraz więcej rzeczy zaczęło uczulać. Mam wysokie tętno (oscyluje w granicach 80-90 w spoczynku, mimo że jestem aktywna fizycznie), a niskie ciśnienie (90/60). Miałam lekką niedoczynność tarczycy (4-5 TSH) i przyjmuję letrox 75. Teraz TSH mam 1,5, a ft4 1,5. Anty-TPO <9 IU/ml. Często nam spadki cukru, a odżywiam się regularnie i zdrowo. Do tego, od jakiegoś czasu borykam się z depresją, chyba głównie dlatego, że sama w środku chcę być aktywna fizycznie i psychicznie, a ciało niestety mi na to nie pozwala.. Inne badania: Ferrytyna 36.3 ng/ml Wit B12 391 pg/ml Kw. Foliowy 8.09 ng/ml Żelazo 105 ug/dl Cholesterol całkowity 155 HDL 75 LDL 68.8 nie-HDL 80 TG 54 Insulina 6,4 Glukoza 88.4 Dodam, że byłam w poradni kardiologicznej, gdzie nic nie zostało wykazane. Mam 157cm wzrostu i ważę 49kg, 23 lata. Co to może być? Już nie wiem gdzie szukać pomocy, bo powoli brakuje mi już sił..
KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Szanowna Pani,

Bardzo Pani współczuję przeżywanego cierpienia i trudności w realizowaniu zamierzonych sobie celów.
To bardzo dobrze, że konsekwentnie dąży Pani do uzyskania rzetelnej diagnozy związanej ze swoim stanem zdrowia i decyduje się Pani na podejmowanie niezbędnych badań.
Jako psychologa, zaniepokoiła mnie depresja, o której Pani pisze. Zdecydowanie nie należy jej lekceważyć, zwłaszcza biorąc pod uwagę towarzyszące jej dolegliwości somatyczne. Czy korzysta Pani z opieki lekarza psychiatry oraz psychoterapeuty? Jeżeli nie, to zalecam jak najszybsze wybranie się do takich specjalistów. W pierwszej kolejności warto odwiedzić lekarza psychiatrę i jemu również opowiedzieć o innych objawach somatycznych (żołądkowych, spadkach energii i senności), które utrudniają Pani swobodne funkcjonowanie. Nie jest bowiem wykluczone, że część objawów ma podłoże psychologiczne. Depresja czy zaburzenia nerwicowe mogą oddziaływać na narządy i wywoływać stany identyczne do tych występujących w sytuacji choroby somatycznej.
Oczywiście nie należy zaniechać przy tym wykonania zaplanowanych badań. Nie mniej jednak przy tak dużym natężeniu dolegliwości przyda się Pani pomoc na każdej możliwej płaszczyźnie.
Życzę powodzenia i powrotu do zdrowia.

0

Witam Panią
Nie wspomina Pani nic o tym, jaki tryb życia Pani prowadzi.
Czy przeżywa lub przeżywała Pani jakieś stresujące sytuacje?
Czy w Pani życiu wydarzyło się coś szczególnego?
Jak Pani funkcjonuje od strony psychologicznej?
Problemy, które Pani opisuje mogą być reakcją obronną
ludzkiej psychiki na stres, lęk, przeżywane emocje,
czy traumatyczne przeżycie w przeszłości.
Psychika i ciało stanowią integralną i współzależną całość .
Stany psychiczne człowieka zawsze oddziaływają
na procesy fizjologiczne i vice versa.
Przy dużym stresie układ nerwowy, który zarządza całym
organizmem, jest w stanie ciągłego napięcia, niepokoju,
pobudzenia lub lęku.
Dlatego dochodzi do zmęczenia a nawet do wyczerpania.
Uczucie ciągłego zmęczenia jest też typowym objawem depresji.
Jeżeli, jak Pani pisze, kluczowym i najbardziej uciążliwym objawem
jest brak energii i ciągłe zmęczenie, to można przypuszczać,
że stres lub jakieś niemiłe zdarzenie przyczyniło się do wystąpienia
u Pani zespołu przewlekłego zmęczenia, depresji lub nerwicy
neurastenicznej, która objawia się właśnie ciągłym brakiem energii,
ogólnym osłabieniem, zmęczeniem, trudnościami w koncentracji ,
niepokojem itp.
Jednak rzetelną diagnozę można postawić tylko podczas
osobistej konsultacji po wnikliwym przyjrzeniu się różnym
sytuacjom i wydarzeniom na przestrzeni Pani życia.
Bardzo ważne jest, żeby Pani problem został prawidłowo
zdiagnozowany i żeby Pani rozpoczęła psychoterapię.
Żeby Pani pomóc, trzeba poznać dokładnie naturę Pani problemu,
dotrzeć do jego źródeł i na tej podstawie opracować właściwą
metodę terapii.
Zachęcam Panią do omówienia problemu z psychologiem
oraz do spotkań terapeutycznych.
Terapeuta pomoże Pani uporać się zarówno z objawami
jak i przyczynami depresji i ciągłego zmęczenia
oraz ich konsekwencjami, dzięki czemu odzyska Pani spokój,
równowagę wewnętrzną i radość życia.
Gdyby chciała Pani porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz
psycholog
konsultacje@psycholog24online.pl
http://psycholog24online.pl

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty