Witaj,

przede wszystkim, wg siatek centylowych (jest to wskaźnik prawidłowości masy ciała, coś jak BMI, tylko że dla dziewcząt poniżej 18. roku życia) Twoja masa ciała jest proporcjonalna do wzrostu! Nie masz problemu!

Zastanawianie się nad anoreksją jest bardzo niebezpieczne, nie tylko dla Twojego ciała (które dopiero się rozwija i nie potrzebuje odchudzania się, a co dopiero zagładzania, jak ma to miejsce w przypadku anoreksji!), ale i psychiki.
Jak możesz mówić, że podoba Ci się anoreksja, kiedy jest to CHOROBA?
Jeżeli tego typu upodobania będą wciąż miały miejsce, proponuję byś porozmawiała szczerze z rodzicami i byście wspólnie zastanowili się nad wizytą u psychologa.

Odpowiadając na pytanie: do pojawienia się efektów nie wystarczy samo wdrożenie w życie zasad typu "5 posiłków dziennie". Są one bardzo ważne, ale ważniejsze jest  to, co jesz w czasie tych posiłków. 

Zrezygnuj lub ogranicz:
 - tłuste, smażone potrawy typu placki,
 - fast foody,
- zasmażki, panierki w kotletach,
- ciasta, ciasteczka,
- słone przekąski typu paluszki, krakersy,
- tłuste wędliny,
- serki topione.

Kontynuuj rezygnację z kolorowych napojów gazowanych, ogranicz soki. Zwiększ spożycie warzyw (bez ograniczeń). Zacznij więcej się ruszać, nie uciekać z wf., spacerować, chodzić na tańce, na basen.

Jeszcze jedno - przechodząc na głodówkę, zmniejszasz przemianę materii. Twój organizm czuje się zagubiony i broni się magazynowanie kalorii, zamiast je spalać. Wcale w tym czasie nie schudłaś. Odwodniłaś się, a Twój żołądek był pusty, stąd dwa kilo mniej. 

Te rady, choć brzmią podstawowo, wyjdą Ci na dobre. 

I raz jeszcze proszę - dla swojego dobra - porzuć myśli o anoreksji. 

Pozdrawiam!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty