Jak na nowo cieszyć się swoim życiem?
Witam mam 25 lat i nie widzę sensu swojego życia. Dopadła mnie dorosłość, w której sobie nie radzę. Mieszkam w Anglii przyjechałam tutaj za swoim chłopakiem obecnie narzeczonym. On się tutaj realizuje spełnia swoje marzenia, a ja jestem tu ze względu na niego. Zdecydowałam się na wyjazd bo widziałam w tym szanse dla siebie traktowałam to jako pewnego rodzaju przygodę. Nowy rozdział mojego życia. Teraz gdy minęło półtora roku zdaje sobie sprawę że to nie jest moje miejsce. Praca nie sprawia mi przyjemności jest raczej koniecznością. Mam tutaj bardzo niewiele znajomych. Tęsknie za rodziną i przyjaciółmi. Chciałabym wrócić do Polski. Ciężko mi jednak zostawić miłość. Mam jeszcze inną rzecz, która powoduje u mnie kiepskie samopoczucie. Mianowicie nie jesteśmy stabilni finansowo. Ciągle boje się ze nie będziemy mieli z czego zapłacić czynszu a co dopiero mówić o zbieraniu na wesele czy wyjeździe na wakacje. Mój narzeczony jednak widzi wszystko w różowych barwach. Często mnie uspokaja i mówi,że wszystko będzie dobrze przywołując przy tym dobre argumenty. Ja jednak nie czuje się komfortowo, przytłacza mnie to wszystko. Nie wiem jak sobie pomóc, jak zmienić myślenie. Na domiar złego kilka mięsięcy temu dowiedziałam się że mój młodszy brat jest ciężko chory. Musi być dializowany co drugi dzień i czeka na przeszczep nerki. Po tej wiadomości przez pewien czas byłam w Polsce aby pomóc rodzicom dojść do siebie. Musiałam być twarda nie mogłam pokazać przy rodzicach oraz bracie, że się załamałam. Próbowałam z całych sił podtrzymywać ich na duchu i mówić że wszystko będzie dobrze. Jednak gdy wróciłam do Anglii wszystko pościło. Nie mogę sobie poradzić z tym wszystkim. Mam wisielczy nastrój i nie potrafię z niego wyjść. Łapie się na tym, że sama się nie lubię za to jak się zachowuję, np. często płaczę, łatwo się denerwuję, nie mam ochoty nigdzie wychodzić przy czym często obrywa się ukochanemu Nie wiem jak sobie pomóc. Jak na nowo zacząć cieszyć się życiem?
