Witam serdecznie,
Zadał Pani wiele pytań. Odniosę się do tego, jak cieszyć się życiem i być szczęśliwym. Napisałam na ten temat tekst na blogu, oto jego fragment.
Szczęście to nie jest coś, co ci się przydarza. Badania pokazują, że 40 proc. twojego szczęścia związane jest z tym, co robisz i jak myślisz, a tylko 10 proc. zależy od okoliczności zewnętrznych. Na pozostałe 50 proc. wpływ mają geny. Jeśli chcesz wykorzystać 40 proc., na które ty masz wpływ, zacznij praktykować wdzięczność.
Ja noszę w kieszeni kamyk. Ile raz go dotykam, myślę, za co jestem wdzięczna w tej chwili. Bo w praktykowaniu wdzięczności istotne jest dostrzeganie oczywistości, drobiazgów i małych rzeczy. Dziesięć palców u rąk i nóg; dłonie i oczy; dobrze przespana noc; ciemny chleb z pomidorem; sms z :-* ; rozmowa z sąsiadką; wygodne buty, w których za chwilę pójdę biegać… To wszystko są cuda, niezwykłości, doceniane zwykle wtedy, kiedy się je traci.
Być może masz w pracy masę stresu, twój związek przeżywa ostatnio kryzys, nie stać cię na wakacje w Hiszpanii… Jednak niezależnie od tego, co dzieje się w twoim życiu, zawsze masz coś, za co możesz być wdzięczny – losowi, Bogu, sile wyższej, innym ludziom. Jeśli – zamiast koncentrować się na tym, co idzie nie tak – będziesz doceniać to wszystko to, co jest w porządku, poczujesz się szczęśliwy!
Całość tu:
http://martadziekanowska.wordpress.com/2014/08/14/praktykuj-wdziecznosc-niezwykly-sposob-na-szczescie/#more-89
A sposób na stres? Jeden, bardzo skuteczny juz Pan zna, bo chciałby Pan zaangażować w niego swoich rodziców - to jazda na rowerze, a szerzej mówięc - aktywność fizyczna. I o ile nie da się zmusić rodziców do treningu, o tyle można być dla nich przykładem. To może pomóc i Panu i im.
Pozdrawiam serdecznie,
Marta Dziekanowska
