Witam serdecznie!
Nie wiem, ile masz lat i jakich trudności życiowych możesz doświadczać w związku ze swoim wiekiem (trudności w szkole, na studiach, w pracy, problemy finansowe, problemy w relacjach z ludźmi, poczucie osamotnienia, brak przyjaciół itp.). Brak chęci do życia, brak radości, pesymizm, przygnębienie, smutek, poczucie bezsensu i beznadziei może być zwiastunem zaburzeń nastroju, np. depresji, ale objawy te mogą też świadczyć o pewnej melancholii, która często dopada osoby w wieku dojrzewania. Czasami kiepskie samopoczucie wynika z trudności, jakie kumulują się nam w życiu. Nie radzimy sobie z czymś, mamy jakieś kłopoty, z którymi nie wiemy, jak się uporać, czujemy się bezradni i wpadamy wówczas w kiepski humor, tracąc wiarę na to, że będzie lepiej. Nie oznacza to jednak, że od razu cierpimy na depresję. Najczęściej ten stan jest przejściowy i mija wraz z uporaniem się z problemami. Jeżeli jednak kiepskie samopoczucie utrzymuje się ponad dwa tygodnie, warto porozmawiać ze specjalistą. Możesz porozmawiać o swoich trudnościach i emocjach z kimś bliskim, np. z rodzicami, z przyjaciółmi. Wsparcia możesz również szukać u psychologa szkolnego lub w najbliższej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Wsparcie oferuje też telefon zaufania dla dzieci i młodzieży czy kryzysowy telefon zaufania dla dorosłych.
Pozdrawiam i życzę powodzenia!
Witam,
nie wiem, kto jest po drugiej stronie, ale taki, zwłaszcza przedłużający się spadek nastroju jest niepokojący. Wiąże się z pewnego rodzaju oszukiwaniem świata, że jest lepiej, niż jest. To męczy. Proponuję powiedzieć o tym komuś zaufanemu. Poprosić o rozmowę. Sprawdzić, czy to pomoże. Jeśli nie, możliwe, że należy sięgnąć po pomoc psychologa lub psychiatry.
Pozdrawiam
Monika
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
