Witam serdecznie!
Sposób, w jaki o sobie piszesz, wskazuje na subiektywnie zaniżone poczucie własnej wartości. Brakuje Ci samoakceptacji. Ciągle się krytykujesz, sądzisz, że inni się z Ciebie śmieją, nie lubisz siebie za to, jaka jesteś i jak wyglądasz. Zbyt mocno koncentrujesz się na swoich wadach i mankamentach, a nie dostrzegasz w ogóle mocnych stron, zalet, sukcesów. Twój pesymizm pogłębia się wskutek Twojego destrukcyjnego zachowania – unikasz towarzystwa, jesteś nieśmiała, nie chcesz wychodzić z domu. Dokonujesz niekorzystnych porównań społecznych, myśląc, że inne dziewczęta są ładniejsze, lepsze od Ciebie. Niewykluczone, że Twoja niska samoocena przyczyniła się do rozwoju depresji, stąd smutek, przygnębienie, myśli samobójcze, poczucie beznadziei i bezsensu. Pamiętaj, że nie ma ideałów. Każdy z nas ma jakieś słabości i wady, ale też każdy z nas ma zalety, mocne strony. Ty również masz wiele zalet, tylko ich nie zauważasz, nie chcesz zauważyć. Może nie jesteś super szczupła, ale masz piękne oczy? Może nie grasz na gitarze, ale piszesz piękne wiersze? Każdy z nas ma coś, czego mu zazdroszczą inni. Ty też jesteś oryginalna, jedyna w swoim rodzaju! Postaraj się spisać na kartce cechy, zalety, z których jesteś zadowolona. Niech to nie będą tylko cechy wyglądu zewnętrznego, ale także cechy charakteru (np. mam smukłe palce, jestem punktualna, ambitna, dyskretna, umiem dochować tajemnicy, mam ładne włosy, mam dobre wyczucie rytmu itd.). Zapytaj też najbliższych, co w Tobie lubią, co im się w Tobie podoba, za co Cię cenią. Jestem pewna, że nawet wielu swoich mocnych stron nie jesteś świadoma. Jeżeli kiepskie samopoczucie sprawia, że czujesz się sama ze sobą subiektywnie źle, postaraj się o tym porozmawiać z kimś bliskim, np. z mamą, z przyjaciółką. Wsparcia możesz również szukać u psychologa szkolnego lub w najbliższej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Wsparcie emocjonalne oferują też telefony zaufania, np. http://www.116111.pl/.
Pozdrawiam i życzę powodzenia!
