Jak znowu zacząć cieszyć się życiem?
Mam 33 lata , kiedyś mimo różnych przykrych sytuacji umiałam planować przyszłość ,cieszyć się kochałam kwiaty, podróże teraz od kilku lat jestem jakby wyjęta z rzeczywistości.patrzę jak moje koleżanki idą przez życie jak burza, mają dzieci, niczego się nie boją , są pewne siebie, piękne. Kupuje tony kosmetyków licząc na cud że ujze w lustrze prawdziwa kobietę a nie bladego zombiaka . Moje życie nigdy nie było łatwe, mój tata który zmarł kilka tygodni temu był alkoholikiem, całe moje życie było podporządkowane jego nałogowi, w domu było zawsze smutno i nieprzyjaznie, często wybuchały awantury nie wiem czemu nigdy się nie wyprowadziłam bałam się o mamę która nie umiała się bronić. Dodatkowo od 15 roku życia pracuje w rodzinnej firmie co mogę to robię żeby wszystko było jaj najlepiej ale tata nigdy nie był że mnie zadowolony. W szkole z powodu nieśmiałości byłam obiektem kpin przez co zachorowałam na anoreksję. Byłam w związku , walczyłam o partnera ale po 11 latach wypaliłam się i odeszłam. Teraz niby w moim życiu nastąpił spokój , mam nowego partnera , nie ma awantur , mam ślicznego pieska, pracuje a i tak nie umiem żyć. Partner marzy o rodzinie a mnie na sama myśl o ciąży, porodzie mdli że strachu, boję się że będę złą matką, żona . Jestem rozdarta, nie chcę nawet myśleć o przyszłość boję się, mam napady jedzenia, wstaje pomimo długiego spania zmęczona i nie odczuwam żadnej radości co robić nie chcę tak żyć jak pusta kukla .
