Jak nakłonić mężczyznę z objawami depresji do wizyty u specjalisty?

Witam! Podejrzewam, a raczej jestem pewna, że mój chłopak ma depresję. Do tego dochodzi uzależnienie od gier komputerowych. Próbowałam z nim rozmawiać, ale niestety bezskutecznie... Jesteśmy ze sobą 3,5 roku. Od 3 lat mieszkamy razem. Zmiany w jego nastroju zauważyłam około 2 lata temu. Przez 1,5 roku siedział w domu, nie pracował, nie mył się, prawie nic nie jadł, tylko grał na komputerze. Teraz pracuje, jednak nadal przychodzi z pracy i zasiada przed komputer. Tak samo jest w weekendy. Nie chce ze mną rozmawiać, na ogół jest spokojny i zamknięty w sobie, jednak, kiedy zaczynam z nim rozmowę, jego nastrój zmienia się: zaczyna się robić drażliwy, krzyczy. Kiedy proszę go, żeby porozmawiał ze mną, to mówi, że ma depresję, źle się czuje psychicznie, nic mu się nie chce, ale do specjalisty nie pójdzie. Bardzo mi na nim zależy, ale sama u siebie zaczynam zauważać pogorszenie nastroju. Nie radzę sobie z taką sytuacją w związku, bo nie mam wsparcia w moim chłopaku - jesteśmy niby razem, ale osobno. Dodam jeszcze, że seksu w naszym związku już praktycznie nie ma. Nigdzie też razem nie wychodzimy. Mój chłopak ma 29 lat. Proszę o podpowiedź: jak mam rozmawiać z moim chłopakiem? Jak go nakłonić do rozmowy, do pójścia do psychologa/psychiatry? Z góry bardzo dziękuję za wszelką pomoc.

KOBIETA ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

72 poziom zaufania

Witam!
Z Pani listu wynika, że dużo starań już Pani włożyła w zachęcenie chłopaka do podjęcia leczenia. Trudno oprzeć się wrażeniu, że dla Pani ukochanego taka sytuacja jest - przynajmniej częściowo - wygodna. Depresji nie można wykluczyć, jednak aby postawić taką diagnozę niezbędna jest wizyta u lekarza psychiatry lub psychologa. Zachęcałabym Panią do podjęcia poważnej i bardzo konkretnej rozmowy z Pani chłopakiem.

Jeśli obecna sytuacja będzie się przedłużała, również Pani zacznie odczuwać problemy związane z depresją. Dlatego pierwszą rzeczą, o jaką powinna się Pani zatroszczyć to własne samopoczucie i Pani granice, które są przekraczane. Związek polega na wzajemnym respektowaniu swoich potrzeb, a to, bez względu na depresję, każda relacja powinna spełniać. Proszę się zastanowić nad zachowaniami chłopaka, które trudno Pani zrozumieć i zaakceptować, oraz przyjrzeć się swoim uczuciom. W rozmowie dobrze opierać się na faktach i tym, co się czuje w konkretnej sytuacji, bez oceniana rozmówcy.
Na siłę trudno zmusić kogokolwiek do leczenia, zwłaszcza, że Pani chłopak na pewnych płaszczyznach życia funkcjonuje normalnie, tzn. ma ochotę grać na komputerze, chodzi do pracy. Trudno więc mówić o konieczności leczenia. Jeżeli Pani chłopak nie dostrzega problemu, może Pani jedynie przedstawić swój punkt widzenia i ustalić wspólny kompromis. W takich sytuacjach niestety często najskuteczniejszym rozwiązaniem jest postawienie ultimatum – podjęcie leczenia przez partnera lub tymczasowa separacja. Taka sytuacja jest najskuteczniejszą formą „pomocy” w przypadku uzależnień – a w tej sytuacji przede wszystkim z tym mamy do czynienia.
Myślę, że poza pragnieniem pomocy partnerowi, powinna Pani pomyśleć o własnych potrzebach, aby rzeczowo uzasadnić ukochanemu potrzebę zmiany tej sytuacji. Proszę też wziąć pod uwagę fakt, że Pani chłopak może nie chcieć mimo wszystko podjąć leczenia, wówczas musi Pani zadać sobie pytanie, czy jest Pani w stanie to zaakceptować?
Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia!