Jak namówić na terapię kogoś, kto nie uważa takich metod za słuszne?

Jesteśmy małżeństwem z 6 letni stażem, dwójką dzieci. Mąż jest hiszpanem, mieszkamy na prowincji w Hiszpanii. Czuję, że dopada mnie depresja zw. Z emigracją, daleko od rodziny, zawsze aktywna teraz bez pracy w domu z dziećmi. Mąż perfekcjonista jest rozczarowany mają osobą, nie spełniam jego oczekiwań, ja sams też czuję, że nie pasuję do jego rodziny. Czy terapia ma sens? Jak namówić na terapię kogoś kto nie uważa takich metod, kto nie lubi rozmawiać? Połączyło nas piękne uczucie, które wyparowało gdy okazało się, że rola matki, żony i gospodyni mnie przerosła. Nie wiem co z dziećmi, rozwód chyba nie wchodzi w grę, czuję się bardzo samotna, mam 35 lat i nie wiem czy chcę poświęcić całe swoje życie mężczyźnie, któremu tylko psuję humor.

KOBIETA, 36 LAT ponad rok temu

Depresja Uczucie samotności Psychologia Leczenie psychologiczne Problemy psychologiczne Małżeństwo

Co odróżnia depresję od innych chorób śmiertelnych?

Depresja to choroba, która jeśli nie będzie leczona, może doprowadzić do przykrych konsekwencji. Obejrzyj film i zapoznaj się z wypowiedzią eksperta na ten temat.

Mgr Justyna Szukalska Psychoterapeuta, Poznań

41 poziom zaufania

Witam serdecznie
Jeżeli mąż nie uważa psychoterapii za skuteczną formę wsparcia, to uczestniczenie "na siłę", może nie przynieść efektu.
Na ten czas proponuję, aby Pani udała się do psychoterapeuty, gdzie uzyska Pani pomoc. Możliwe, że jeżeli mąż zauważy,że psychoterapia pomaga Pani, to sam stanie się bardziej otwarty na uczestniczenie w terapii małżeńskiej.
Jeżeli są Państwo po ślubie kościelnym, mogą również poszukać wsparcia we wspólnotach kościoła katolickiego, które organizują sesje małżeńskie- wtedy zapewniają opiekę nad dziećmi a Państwo mają zorganizowane warsztaty o dialogu, komunikacji, priorytetach itp.
Chemin Neuf jest w Saragossie, może Pani poszukać kontaktu i zapytać czy organizują sesje na terenie Hiszpanii.
Pozdrawiam i życzę powodzenia

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

94 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Tak nie musi być!

Związek małżeński jest możliwy, gdy obie strony Partnerów są otwarte na potrzeby Partnera i jest gotowość, by na te potrzeby odpowiadać (w miarę realnej możliwości).

Aby tak się zadziało, wymaga to zmiany dotychczasowych przyzwyczajeń, rozumienia, komunikacji i skupienia na tym co w związku ważne.
Zaprezentowała Pani w poście wizerunek Państwa relacji, gdzie Pani Mąż reprezentuje osobowość bardzo aktywną zawodowo, mającymi artykułującym wobec Pani oczekiwania/potrzeby, w ślad za tym mam pytanie, czy są wyrażane przez Panią Pani potrzeby?

Ważnym jest, by zadać sobie samej pytania:
1.: Dlaczego jest Pani w takim związku
2. Co daje Pani ta relacja?
3. jaką ma dla Pani wartość?
4. Czy w tej relacji rozwija się Pani, rozkwita?
5. Czy takiego małżeństwa Pani dla siebie oczekuje?
^. Jakie ma Pani potrzeby?

Istotne jest, by sama Pani sobie odpowiedziała szczerze na powyższe pytania (pomimo
trudności).

Pomocnym rozwiązaniem byłoby podjęcie przez Państwa terapii małżeńskiej, jednak do tego potrzebna byłaby otwartość i dojrzałość Męża...

Jednak Pani może podjąć rozwojową i indywidualną terapię psychologiczną, celem nabycia umiejętności zadbania o siebie i swoje potrzeby.

Gdyby miała Pani życzenie takiej rozmowy/pracy ze mną, zapraszam do kontaktu via Skype.

Z przesłaniem dla Pani tego, co jest Pani potrzebne,
irena.mielnik.madej@gmail.com