Jak opanować ataki obsesji?

Witam. Wiem ,że choruję na jakiś rodzaj nerwicy.. Bardzo często popadam w różne obsejse zdarzają się ,że są to chłopacy. Dawniej spotykałam się z pewnym chłopakiem było kilka spotkan poznaliśmy się na portalu randkowym po kilku spotkaniach zerwal kontakt nie mogłam się z tym pogodzić wypisywałam do niego sledzilam jego konto sprawdzałam zdjęcia i"przewidywałam" z która dziewczyna z portalu może się spotykać wykanczalo mnie to przez kilka dobrych lat bylam glebkiem nerwow.Moja samoocena podupala z czego rozwinela się dysmorfofobia.Pamietam sytuacje kiedy pracowałam tez spodobal mi się chłopak obrazalam się na niego ze rozmawia z kims a nie ze mna sledzilam go na facebooku patrzyłam czy jego auto jest pod domem potem wszystko minelo kiedy znowu znalazłam sobie innych obiekt westchnień tym razem znow na portalu randkowym wizualnie spodobal mi się chłopak który ewidentnie nie jest mna zainteresowany a ciagle sprawdzam czy jest online z kim może pisać,sprawdzam jego komentarze wykańcza mnie to nie potafie tego przerwac , okropnie się mecze przez tą obsesje zaniedbuje obowiązki mało jem,krócej spie pije kawe za kawą ,jestem zdolowana cala ta sytuacja boli mnie ze inne dziewczyny maja u niego szanse a ja nie. Jak się zdystansować ?
KOBIETA, 34 LAT ponad rok temu

Myślę, że bardzo Pani cierpi i męczy się. Niestety nie ma złotego środka, który załatwiłby sprawę. Konieczna będzie psychoterapia, która pozwoli zrozumieć powody takiego zachowania (najczęściej jest to niska samoocena, niezaspokojenie potrzeb emocjonalnych w przeszłości, trudne doświadczenia, w których ktoś zawodził zaufanie itd.). Jest Pani młodą kobietą, warto spróbować. Trzymam kciuki i pozdrawiam!

https://terapiaslomka.wordpress.com/

0

Witam,

możliwe, ze lęk przed odrzuceniem jest prowokowany myślą, obsesją, obiektem realnie nie do osiągnięcia. Obawa przed odrzuceniem może prowokować różne sytuacje w relacjach, które realnie wyzwalają poczucie złości, zazdrości i prowokują zjawisko samospełniającej się przepowiedni. Cierpienie fizyczne (ból), tak jak cierpienie emocjonalne jest informacją, że coś dzieje się niekorzystnego w organizmie, coś co wymaga leczenia - w tym celu zalecana jest psychoterapia jako forma pomocy, polecam paradygmat poznawczo - behawioralny.

Pozdrawiam serdecznie

0

Myślę że sprawy zaszły na tyle daleko że sama sobie Pani nie poradzi. Nie chodzi o zdystansowanie się a o pozbycie natretnych, obsesyjnych myśli, znalezienie ich źródła, omówienie problemu z różnych stron. Niewykluczone że Pani problem to nie nerwica a zaburzenie osobowości. Potrzebna szczegółowa diagnoza. Proszę podjąć psychoterapię. Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty