Dzień Dobry Pani,
Dziękuję Pani za kontakt :)
Rozumiem, że razem z Partnerem doświadcza Pani trudnych emocji.
Po zabiegu, wymagany jest czas, by zregenerować siły - ważnym jest by nie naciskać na siebie, by dać sobie przestrzeń..., by nie skupiać się aż tak na męskości Partnera, ale na tym, co jest pięknego jest w Państwa (codziennej) relacji.
Myślę, ze mogłaby być przydatna rozmowa z Psychologiem - jeśli Pani Partner miałby takie życzenie, zapraszam do rozmowy via Skype.
Z przesłaniem dla Pani i Pani Partnera Tego, Co jest Państwu potrzebne!
irena.mielnik.madej@gmail.com tel. 502 749 605
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Najlepszy seks to bezpieczny seks - twierdzą zgodn
Rozumienie ludzkich zachowań to zadanie, przed któ
Przyszła na świat i już ją bolało. Nie rączka, nie
Witam serdecznie! Zwracam się z prośbą o pomoc, ponieważ jestem prawie pewna, że mój chłopak ma depresję, która również bardzo odbija się na mnie. Jeszcze niedawno mieliśmy dużo wspólnych planów, jednak rzeczywistość okazała się inna... Przeprowadziliśmy się z miasta studenckiego do małego rodzinnego miasteczka, gdzie planowaliśmy znaleźć pracę i wynająć mieszkanie. Od kilku miesięcy mój chłopak szuka pracy, ale jej nie ma. Nic nie jest tak, jak miało być i nic nie jest dobrze. Nie ma ochoty nic robić i wszystko mu się znudziło. Nie ma ochoty spędzać ze mną czasu ani nie chce mojej pomocy. Nie wiadomo, co jest przyczyną, czy problemy z pracą czy coś innego. Zastanawia się, czy powinniśmy się rozstać, ale nie wie... Ja sobie nie wyobrażam życia bez niego, dlatego tak bardzo mnie to boli. Sama zaczęłam myśleć, że nic innego nie ma sensu, jeśli między nami jest źle. Chciałabym mu pomóc, ale nie wiem jak, skoro on tego nie chce. Myślałam, czy nie porozmawiać z jego mamą, ale boję się, że może to się odwrócić przeciwko mnie. W sensie, że niepotrzebnie się wtrącam. Nie chcę też naciskać, bo to przynosi odwrotny efekt. Czy jest jakieś wyjście z tej sytuacji? Wątpię, że chciałby iść do lekarza... Proszę o jakąś radę.
Witam!
Zdiagnozowanie depresji u mężczyzn jest dość trudne, głównie z tego względu, że mężczyźni z tą chorobą się kryją. Kobiecie bardziej wypada się smucić, zamartwiać, płakać. Kobietom łatwiej też mówić o swoich uczuciach. Mężczyźna, kiedy dopadają go objawy depresji, odbiera to jako zaprzeczenie swojej męskości. Ukrywa się z tym, stara się temu jakoś zaradzić, a jeśli się nie udaje, najczęściej zamyka się w sobie z takim problemem. Pójście do lekarza i jawne przyznanie się do problemu są dla niego wstydliwe.
Przyczyną depresji u mężczyzn są najczęściej problemy związane z pracą. Jej brak, utrata, przeniesienie na niższe stanowisko, brak awansu zawodowego i inne. Dla kobiety ta sfera życia nie jest z reguły aż tak ważna, bardziej skłonna jest załamać się po rozstaniu z ukochanym niż po utracie pracy.
Próbując zachęcić partnera do konsultacji z psychologiem lub psychiatrą, warto tak konstruować wypowiedź, aby Pani chłopak czuł się nadal ważny, męski, kompetentny do podjęcia pracy. Najlepiej wyjaśnić mu, że spotkanie z psychologiem może Wam pomóc, a spadek nastroju jest jedynie przejściowy. Może Pani również spróbować namówić do rozmowy kogoś, kto ma u Pani partnera autorytet, najlepiej jeśli to będzie mężczyzna. Taka osoba mogłaby go bardziej skutecznie przekonać do konieczności podjęcia leczenia, powołując się na bardziej konkretne argumenty widziane z innego punktu widzenia.
Zachęcam również do zapoznania się z artykułem na temat depresji u partnera: https://portal.abczdrowie.pl/depresja.
Serdecznie pozdrawiam!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Polska należy do krajów w Europie, gdzie prz
Rozwód rodziców jest sytuacją ekstremalną w życiu
"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k
Komunikat partnera można rozumieć dosłownie- Państwa zbliżanie się do siebie jest dla niego zbyt szybkie. Być może Pani oczekiwania wobec niego wydaja mu się zbyt duże, przerastają go i potrzebuje trochę czasu, by oswoić się ze swoimi uczuciami, nową sytuacją itp. Jeśli chce Pani coś poprawić, warto zapytać partnera czego konkretnie by od Pani oczekiwał, jakich zachowań itp. Jasna komunikacja ułatwia i pomaga we wzajemnym rozumieniu się.
Witam,
Często oczekiwanie zaangażowania na początku związku może być dla ludzi przerażające. Boją się odpowiedzialności i deklaracji. Jest to całkowicie zrozumiałe, gdyż nigdy nie można zagwarantować na początku znajomości miłości do "grobowej deski". Powiedziałabym, że pozwolenie sobie na poznanie się jest bardzo zdrowe. Daje Tobie jak i Twojemu chłopakowi czas na dotarcie się bez deklaracji które często wprowadzają skrępowanie. Czas poznawania się może być bardzo piękny i odkrywczy - nie myślałabym o nim od razu jak o końcu znajomości.
Piszesz o swoim zaangażowaniu. Pozwól sobie na cieszenie się wspólnym czasem, ale również nie zapominaj o sobie (swoich potrzebach, znajomościach, życiu). W przeciwnym razie sytuacji może być dla niego obciążająca jeśli nie jest pewien deklaracji.
Pozdrawiam serdecznie,
Anna Mochnaczewska
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Tworzenie związku wymaga od partnerów zaangażowani
Dr Paweł Kabata jest chirurgiem onkologiem, który
Martin Pistorius przez 12 lat był uwięziony we wła
