Jak radzić sobie z brakiem satysfakcji w związku?

Dzień dobry.

Z Pani postu przebija smutek, rozczarowanie i rozgoryczenie, czemu naprawdę trudno się dziwić, doświadcza bowiem Pani instrumentalnego traktowania i poczucia upokorzenia w związku z tym.

Jesteście oboje młodymi ludźmi i stąd prawdopodobnie wynika Wasz brak „ogłady” w seksie i samolubne postępowanie Pani chłopaka. Nawiasem mówiąc, trafnie określiła Pani jego postawę w zdaniu „zachowuje się jakby najważniejszy był dla niego orgazm”, bo tak właśnie póki co jest.

Zasadniczym problemem wydaje się być jednak nie tyle to, że w Waszym związku Pani chłopak jest wyłącznym „biorcą”, ale chyba przede wszystkim to, że Pani się na taki układ zgadza, dodatkowo w jakiś sposób się jeszcze oskarżając o to, że ma Pani również swoje potrzeby, które nie są w żaden sposób zaspokajane.

Mówiąc inaczej – niezależnie od przyczyn obecnie tkwi Pani w relacji, w której Pani partner nie zauważa Pani potrzeb, pragnień, a używa Pani trochę jak narzędzia do osiągnięcia orgazmu. To, że Pani się na to zgadza, jest dla niego informacją, że akceptuje Pani ten stan, pomimo faktu, że próbowała Pani z nim o tym rozmawiać. Nie ma więc żadnych powodów, by ww. stan rzeczy zmieniać, skoro pomimo Pani zastrzeżeń i oporów nadal daje mu Pani to, czego chce, czyli w tym wypadku orgazm.

Dlatego też, o ile zamierza Pani kontynuować ten związek, warto byłoby w przeprowadzić z chłopakiem kolejną rozmowę, w której ponownie powie mu Pani to, co napisała w swoim poście. Należałoby również zastrzec, że nie będzie go już Pani zaspokajała ani oralnie ani ręcznie, jeśli on nie zadba o Panią i Pani potrzeby i rzeczywiście zacząć w taki sposób z nim postępować. Dodam, że chodzi o taką zmianę, która będzie polegać na tym, że to Pani będzie czuć zadbana przez chłopaka, a nie on będzie uważać, że o Panią dba.

Powyższe jest jednak przysłowiowym „wierzchołkiem góry lodowej” i wydaje się być przede wszystkim objawem. Dlatego najwłaściwszym sposobem rozwiązania opisanego przez Panią problemu byłoby skorzystanie z konsultacji psychologicznej i poszukania powodów poddawania się przez Panią czynnościom w relacji z chłopakiem, na które pomimo poczucia poniżenia się Pani godzi.

Pozdrawiam i życzę więcej wiary w siebie.