Witam Panią,
Niestety toksycznych rodziców nie brakuje. Im dłużej jednak tkwimy w takim toksycznym uzależnieniu, tym trudniej nam się uwolnić. Ciągle żyjemy pod presją, mamy poczucie winy, czujemy się odpowiedzialni - a przecież każdy z nas ma prawo zacząć żyć po swojemu.
Jak sama Pani zauważyła, bez względu na to, co by Pani zrobiła, nie zadowoli Pani rodziców i nie jest to bynajmniej Pani wina. Jest Pani dorosłą kobietą i ma Pani prawo do szczęścia. Nikt natomiast nie ma prawa tego Pani odbierać. Proszę również wziąć pod uwagę to, że ma Pani bardzo ograniczony wpływ na zachowanie swoich rodziców. Dlatego warto porzucić starania o zadowolenie rodziców i zacząć pracę nad zmianą własnych przekonań dotyczących tej relacji, która Panią niszczy.
Szczerze zachęcam Panią do umówienia się na wizytę z psychoterapeutą, najlepiej poznawczo-behawioralnym. Współpraca z psychoterapeutą pomoże Pani w zrozumieniu specyfiki relacji z rodzicami oraz pomoże się Pani uwolnić od jej toksycznego wpływu na Pani życie.
Proszę nie lekceważyć problemu, ponieważ, jak wynika z opisu, ma on znaczący wpływ na Pani funkcjonowanie, które zaczyna zdradzać objawy depresyjne. Dlatego tym bardziej radziłabym zgłosić się do psychoterapeuty. Być może wizyta u psychiatry byłaby również wskazana, jeśli sama psychoterapia nie poprawi Pani samopoczucia.
Pozdrawiam!
