Jak się wyzbyć tego lęku?
Witam, jestem 34 - letnim mezczyzna i czuje ze mam pewien problem zwiazany ze sfera psychiczna/mentalna. Ale moze od poczatku. W wieku nastoletnim zaczalem zmagac sie z tradzikiem mlodzienczym. Trwalo to okolo 10 lat. Nie bylo mi latwo. Zaczalem wycofywac sie z zycia towarzyskiego, majac obawy, ze ludzie beda zwracac uwage na moja twarz, ze beda sie smiac, wtykykac palcami itp. Z czasem moje lęki przybraly na sile do tego stopnia, ze nie chcialem wychodzic z domu. Ciezko bylo mi zaakceptowac siebie, takiego jaki jestem, jak wygladam. Glownie ze wzgledu na opinie innych. Utracilem pewnosc siebie. Mialem problemy ze zwykla komunikacja miedzyludzka. Ciezko bylo mi popatrzec komus w oczy, poniewaz balem sie, ze tradzik na mojej twarzy moze absorbowac uwage mojego rozmowcy, co powodowalo u mnie bardzo niezreczne odczucia. Po tych 10 latach tradzik zaczal ustepowac, co poprawilo moje samopoczucie i sprawilo, ze zaczalem siemniej tym przejmowac, mimo zemoja cera na twarzy nie jest idealna, to jednak nie przejmuje sie tym juz tak bardzo. Niemniej czuje, ze wciaztkwi we mnie problem natury psychicznej, bo do dzisiaj unikam tlumow ludzi, waham sie patrzec komus prosto w oczy, a nawet czasem mialem problem znalezc prace, ze wzgledu na obecnosc ludzi - niby moja twarz wyglada lepiej, ale to uczucie, ze ktos nadal "obserwuje moj tradzik" w dalszym ciagu mnie wypelnia. Czuje, ze brak mi pewnosci siebie, ze za duzo o czyms mysle,zupelnie jakby strach, obawy przed zrobieniem czegos byly wieksze nizsama ta rzecz, ktora mam zrobic. Bardzo prosze o jakies wskazowki, co moglbym uczynic, by przestac sie tym przejmowac, by odzyskac pewnosc siebie, by choc troche zniewelowac ten problem, gdyz czasami wprowadza mnie on w rozne stany depresyjne. Pozdrawiam
