Jak sobie poradzić ze zniechęceniem i apatią?

W tym roku zaczęłam studia. Są bardzo angażujące, praktycznie nie mam wolnego czasu, tylko siedzę i się uczę. Zauważyłam, że często jestem zniechęcona, nie mam na nic ochoty, najchętniej nawet nie wychodziłabym z mieszkania. Nie chodzi o to, żebym się bała ludzi ogólnie, ale po prostu chyba jestem raczej typem samotnika. Mam kilku znajomych, i to raczej z nimi wolę się trzymać. Ponad 2 lata temu umarł bardzo bliski mi człowiek. Praktycznie przez 2 tygodnie płakałam, nawet teraz na samą myśl mam łzy w oczach. Po tym jak ta osoba popełniła samobójstwo, zastanawiałam się jak to jest, ale nigdy nie miałam ochoty spróbować. Teraz czuję się, jakby tamte złe emocje wróciły. Nie widzę żadnej motywacji do tego, co robię, po prostu wykonuję to, co mam zrobić. Nie snuję planów na przyszłość, moje życie opiera się na schemacie: byle do weekendu... Nie wiem, czy to jakiekolwiek objawy chorobowe, nie znam się na tym, dlatego pytam w tym miejscu. Na dodatek nie mogę spać. Sen nie jest taki jak dawniej, teraz przypomina raczej czuwanie. Z takich objawów somatycznych to tylko zauważyłam krwawienia z nosa. Czasem kilka razy na dzień, czasem co kilka dni. Dziękuję za poświęcony czas i odpowiedzi.

KOBIETA ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Agnieszka Jamroży Psychiatria, Warszawa

93 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Opisywane przez Panią objawy mogą wskazywać na depresję. Ogarniające zniechęcenie, apatia, spowolnienie, poczucie braku prespektyw, płaczliwość, brak motywacji do działania, pesymistyczne postrzeganie przyszłości, zobojętnienie należą do typowych objawów zespołu depresyjnego. Depresja wpływa na ciało oraz psychikę. Objawy somatyczne wiążą się np. z bezsennością. Wpływ na psychikę polega na zmianie sposobu myślenia i przetwarzania informacji. Może to przypominać rodzaj ,,flitra", który przepuszcza tylko te informację, które potwierdzają depresyjny nastrój. W depresji są więc np. przywoływane negatywne, przykre wspomnienia.

Zaburzenia depresyjne i lękowe dość często ujawniają się na pierwszym roku studiów,jako reakcja na duży stres związany ze zmianą roli życiowej, otoczenia, miejsca zamieszkania.

Bezpłatną pomoc - zarówno konsultacje lekarskie, jak i psychoterapię - można uzyskać w publicznych zakładach opieki zdrowotnej lub placówkach niepublicznych, które mają podpisany kontrakt z NFZ. Psychiatra i psycholog przyjmuje zazwyczaj w ramach Poradni Zdrowia Psychicznego.

Niektóre ośrodki akademickie oferują opiekę psychiatryczną i psychologiczną w ramach poradni studenckich. Psychiatra może mieć również gabinet w poradni wielospecjalistycznej. Nie jest potrzebne skierowanie. Na wizytę z reguły trzeba się zapisać z kilkutygodniowym wyprzedzeniem. Wiele leków przeciwdepresyjnych jest w pełni refundowanych. Może Pani również skorzystać z wizyty w ramach praktyki prywatnej.

Polecam lekturę poradników dla pacjentów z depresją, jak np. znakomity podręcznik Christine Padesky "Umysł ponad nastrojem" lub Melanie Fennell "Przezwyciężanie niskiego poczucia własnej wartości". W niektórych miastach znajdują się grupy wsparcia "Anonimowych Depresantów".

Pomimo trudności, proszę nie odrzucać kontaktów z innymi, otaczać się ludźmi dającymi wsparcie, planować przyjemne czynności, nawet, jeśli nie dają one takiej satysfakcji jak wcześniej. Proszę nie zapominać o potrzebach swojego organizmu, przeznaczając czas na relaks, wypoczynek oraz odpowiednią dietę.

Uporczywe krwawienia z nosa warto skonsultować z laryngologiem.

Polecam informacje dostępne w portalu abcdepresja.pl:

http://portal.abczdrowie.pl/terapia-poznawczo-behawioralna-depresji,
http://portal.abczdrowie.pl/farmakoterapia-czy-psychoterapia-w-leczeniu-depresji,
http://portal.abczdrowie.pl/skala-becka-sprawdz-czy-masz-depresje,
http://portal.abczdrowie.pl/czy-to-juz-depresja.

Pozdrawiam serdecznie i życzę szybkiego powrotu do zdrowia!